اخباروگزارشات
کارگری24تا29خرداد1393(ویژه
عسلویه)
- عسلویه پایتخت
اقتصادی ایران
- خطر گسترش
مناطق آزاد اقتصادی
برای امنیت شغلی
کارگران
- صدای اعتراض
کارگران شاغل در
عسلویه شنیده نمی
شود
- تامین معاش
تنها انگیزه کارگران
برای کار در عسلویه
است
- شرایط روحی
کارگران عسلویه
بدلیل دوری از
خانواده مناسب
نیست
- وضعیت استثنایی
کارگران شاغل در
مناطق آزاد باید
پایان یابد
جوانمیر مرادی
: عسلویه پایتخت
اقتصادی ایران
عسلویه معروف
به پایتخت اقتصادی
ایران است. این
شهر تا اواخر دهه
70 روستائی با تعداد
حدودا 500 خانوار
بود. اواخر دهه
70 با احداث اولین
پالایشگاه گاز
پارس جنوبی یعنی
فازهای 2و 3 چهره
عسلویه شروع به
تغییر نمود و با
هجوم اولین گروههای
کارگری جمعیت روستای
عسلویه رو به ازدیاد
نمود. خانه های
موجود دیگر جوابگوی
جمعیت روز افزون
عسلویه نبود و
ساخت و سازها به
سرعت شکل گرفتند.
ساختمانهای مسکونی
و تجاری و مغازه
های فروش لوازم
صنعتی احداث گشته
و طولی نکشید که
چهره روستائی عسلویه
دگرگون شده و ساختاری
شهری به خود گرفت.
عسلویه امروز به
یمن احداث دهها
پالایشگاه گاز،
پتروشیمی و نیروگاه
برق براستی پایتخت
اقتصادی و بهشت
سرمایه است. باور
نکردنی است، مسافت
70 کیلومتری بین
بندر کنگان و عسلویه
کلا پالایشگاه
و پتروشیمی ساخته
شده است. در این
مسیر تا چشم کار
می کند مشعلها،
دودکشها و برجهای
صنعتی دیده می
شوند. و این یعنی
تولید سرمایه و
سودهای کلان برای
دولت و سرمایه
داران ریز و درشت
فعال در منطقه.
در هر یک از این
پروژه ها هزاران
کارگر مشغول کار
هستند و هر روزه
با کار مشقتبار
خود بر سودهای
سرمایه داران می
افزایند. کارگرانی
که از نقاط مختلف
کشور و حتی از کشورهای
دیگر به عسلویه
آمده و در بدترین
شرایط زیست محیطی
و کار، با حداقل
دستمزد ممکن استثمار
می شوند. پایتخت
اقتصادی ایران
یک طرفش بهشت سرمایه
است و طرف دیگرش
جهنمی است که سرمایه
داران برای کارگران
شاغل در آن ایجاد
کرده اند. کارگران
با دستمزدهای سه
، چهار برابر زیر
خط فقر و با به تعویق
افتادن ماهها پرداخت
دستمزدهایشان
، بخشی از واقعیت
عسلویه است. در
این منطقه بهداشت،
خوابگاه و خوراک
با بدترین کیفیت
به کارگران ارائه
می گردد. اطاقهای
12 متری با جمعیت
8 تا 10 نفری، حمامهای
غیر بهداشتی و
سرویسهای بهداشتی
غیر استاندارد،
غذای نامناسب و
آب ناسالم و شور
واقعیت شرایط زندگی
کارگران است. در
منطقه عسلویه دستمزد
کارگر مطابق حداقل
دستمزدی که شورای
عالی کار تعیین
کرده یعنی
608 هزار و نه صد تومان
محاسبه می شود
و پرداخت آن هم
مانند مناطق دیگر
ایران با ماهها
تعویق انجام می
گیرد.
در منطقه عسلویه
کارفرمایان زیر
سایه حمایت نیروهای
انتظامی و حراست
منطقه ویژه تا
دلشان بخواهد دستشان
در استثمار زیاده
از حد کارگران
باز است و براستی
تسمه از گرده کارگر
می کشند. در جوار
ماشینهای گران
قیمت مدیران و
کارفرمایان، اتوبوسها
و مینی بوسهای
قرازه و از رده
خارجی دیده می
شوند که به عنوان
سرویسهای ایاب
و ذهاب کارگران
از آنها استفاده
می شوند. ماشینهائی
که فاقد کولر و
با پنجره های باز
هستند که گرما
و گرد و خاک به همراه
هم چهره های سوخته
کارگران را آزار
می دهند. در این
پایتخت اقتصادی
چیزی جز درد و رنج،
نا امنی، بیماریهای
ناشی از شرایط
محیط کار و دهها
مورد دیگر از ناهنجاری
و نابه سامانی
عاید کارگران نمی
شود، در حالیکه
بهشتیان، یعنی
کارفرمایان و سرمایه
داران در پایتخت
اقتصادی ایران
سودهای کلان به
جیب می زنند و روز
بروز بر ثروتهای
افسانه ایشان می
افزایند. در منطقه
ویژه اقتصادی پارس
جنوبی یا همان
عسلویه حتی خیلی
از حداقلهای حقوقی
ای که در مراکز
دیگر ، کارگران
از آنها برخوردارند،
از جانب کارفرمایان
نقض و پایمال می
شوند. کارگران
حق ایجاد تشکلهای
مستقل خود را ندارند
و به طور کلی در
عسلویه سرمایه
و قوانین خشنش
با خشنترین درجه
ممکن حکمفرما و
تعیین کننده سهم
بسیار ناچیز کارگر
از دسترنجش است.
آنجا هم سرمایه
است که حکم می کند
کارگر باید فقیر،
تنگدست، گرسنه
و محنت زده باشد.
بعضی از کارها
مانند کابل کشی
به حدی در زیر آفتاب
سوزان و شرجی بالای
90 درجه مهلک است
که کارگر حین کار
دچار بی حالی و
غش می شود. و این
گوشه هائی از واقعیات
نهفته در پشت بهشت
و پایتخت اقتصادی
ایران است. این
بهشت دهها کیلومتر
مربعی از هر متر
مربعش زر و سرمایه
بیرون می زند اما
صاحب آن نه کارگرانی
که زر و سرمایه
اش را از دل خاک
بیرون می آورند،
بلکه کسانی هستند
که به هیچ درجه
ای درد و رنج را
تجربه نکرده اند
و سهم کارگران
همان کار، رنج،
فلاکت و بی حقوقی
است. در عسلویه
هم همه چیز بر علیه
کارگران است. قوانین
و آداب و رسوم سرمایه
در آنجا هم حرف
اول و آخر را می
زنند و کارگر را
به خاک سیاه می
نشانند. آنجا هم
هیچ اتفاقی علاوه
بر آنچه که در مراکز
و بخشهای دیگر
کارگری در مناطق
و شهرهای دیگر
بر سر کارگران
می آید، مگر با
شدت بیشتری نمی
افتد. ساعات کار
10،12 و حتی 14 و 16 ساعت
است. قراردادی
در کار نیست. کارهای
سخت و مشقتباری
همچون کابل کشی
و کندن کانال روزمزدی
است و کارفرما
در قبال اتفاقاتی
که حین کار برای
این نوع کارگران
می افتد بی تفاوت
و بی تعهد می باشد.
برای کارگران کار
است و کار است و
کار، و حاصلش سرمایه
ایست که به جیب
گشاد سرمایه داران
سرازیر می شود.
و این یعنی آنچه
که پشت "عنوان عسلویه
پایتخت اقتصادی
ایران" پنهان است!
هر کدام از دودکشها،
برجهای صنعتی و
غیر صنعتی عسلویه
با کار و زحمت دهها
و صدها کارگر متخصص
و غیر متخصص برپا
شده اند در حالیکه
هیچ اشاره ای به
وضعیت زندگی مشقتبارشان
نشده است، گوئی
که این روستای
دور افتاده به
خودی خود رونق
یافته و امروز
به پایتخت اقتصادی
ایران معروف شده
است. هیچ وقت حتی
خبر کشته شدن یا
قطع عضو شدن کارگرانی
که در ساختن مراکز
صنعتی و ساختمانی
شهر امروزی عسلویه
تلاش کردند، به
درستی منتشر نشده
است. کسی از وضعیت
کارگران افغانی
و حتی بلوچ ایرانی
که در زیر آفتاب
سوزان و شرجی بسیار
بالای تابستان
مشغول کابل کشی
هستند و در کانالها
غش می کنند خبری
ندارد. آنچه اعلام
می گردد خبر پیشرفتها
و خبر رونق سرمایه
در منطقه است. ولی
از دستمزد 608 هزار
و نه صد تومانی
کارگران که ماهها
با تأخیر به آنها
پرداخت می شود
هیچ مسؤلی متأسف
نیست و هیچ خبرگزاری
ای وضعیت أسفبار
کارگران را مگر
اینکه عمق فاجعه
بسیار زیاد باشد،
منعکس نمی کند.
جوانمیر مرادی 20/3/1393
خطر گسترش
مناطق آزاد اقتصادی
برای امنیت شغلی
کارگران
یک فعال کارگری
گفت: گسترش مناطق
آزاد و ویژه اقتصادی
میتواند به تهدید
بیشتر امینت شغلی
کارگرانی منجر
شود که در این مناطق
مشغول کار هستند.
به
گزارش28خردادایلنا،ناصر
آغاجری با اعلام
این مطلب یادآور
شد: از آنجایی که
در مناطق آزاد
کنونی سایه تامین
امنیت سرمایه بر
رعایت حقوق صنفی
و قانونی کارگران
سنگینی میکند
هیچ تضمینی برای
اینکه چنین وضعیتی
در نواحی جدیدی
که به تازگی تحت
پوشش قوانین مناطق
آزاد درخواهند
آمد وجود ندارد.
وی بابیان اینکه
در حاضر تنها در
منطقه اقتصادی
پارس جنوبی شمار
زیادی کارگر در
پروژههای عمرانی
مشغول به فعالیت
هستند، گفت: واقعیت
این است که از زمان
تشدید بحران اقتصادی
اخیر شرایط کاری
این کارگران بیش
از گذشته بدتر
شده است.
وی بایادآوری
اینکه تامین معاش
خانواده تنها انگیزه
برای حضور کارگران
در کارگاههای
مستقر در نقطه
دور افتادهای
همچون منطقه آزاد
اقتصادی است، افزود:
صرف نظر از تاخیری
که ممکن است در
پرداخت دستمزد
کارگران پیمانکاری
به وجود آید، روحیه
کاری بیشتر این
کارگران در وضعیت
مطلوبی نیست.
وی بابیان اینکه
در این منطقه کمتر
پیمانکاری خود
را ملزم به اجرای
مسائل مرتبط با
روانشناسی کار
میداند، گفت:
بهدنبال گسترش
مناطق آزاد اقتصادی
در ایران شمار
این کارگران افزایش
یافته و توجه به
وضعیت روحی - روانی
کارگران در کنار
سایر تسهیلات مادی
به آنان حائز اهمیت
است.
وی با تأکید این
نکته که کارفرمایان
مسائل روحی – روانی
کارگران را نادیده
می گیرند، ادامه
داد: در قانون کار
172 ساعت کار هفتگی
تعریف شده و افزایش
میزان کار کارگران
بدون درنظر گرفتن
امکانات رفاهی
خلاف قانون است.
آغاجری با اشاره
به شرایط و نوع
قرار داد کار کارگرانی
که در استخدام
شرکتهایی همچون
فلاتقاره و وزارت
نفت و نوع قرارداد
دائمی کارگران
آنها، گفت: خوشبختانه
این گروه از کارگران
که از نظر تعداد
نفرات در اقلیت
هستند طبق قانون
به ازای 172 ساعت کار
دو هفته استراحت
(رست) دارند و همین
عامل فشار روحی
- روانی کارگران
را کم می کند.
وی در عین حال افزود:
بخش عمدهای از
کارگران شاغل در
این منطقه که در
استخدام شرکتهای
پیمانکاری هستند
به ناچار مجبورند
برای پیشبرد پروژه
عمرانی ساعات بیشتری
را در گرمای طاقت
فرسای منطقه کارکنند
و بدین ترتیب از
ابتدایی ترین حقوق
صنفی که همانا
معین بودن ساعات
کار روزانه است
محروم هستند.
این فعال مستقل
کارگری منطقه پارس
جنوبی ادامه داد:
علاوه بر طولانی
بودن زمان کاری
کارگران پیمانکاری،
عموم کارگران شاغل
در این منطقه در
معرض آلایندهای
میعانات گازی هستند.
وی بابیان اینکه
حداقل از طریق
تامین تغدیه و
امکانات رفاهی
مناسب برای کارگرانی
که در معرض این
آلودگیها هستند،
میتوان امکان
بازایابی سلامت
این کارگران را
فراهم کرد، گفت:
با این حال به غیر
معدودی از کارگران
که از شرایط رفاهی
مناسبتری برخوردار
هستند، بیشتر کارگران
حتی به امکانات
اولیهای همچون
آب آشامیدنی، تغذیه،
سرویس بهداشتی
واقامتگاه مناسب
دسترسی ندارند.
آغاجری در همینباره
افزود: این کارگران
بدون ورزشگاه و
سایر امکانات رفاهی
ضروری هر روز در
دمای شرجی بالای
50 درجه آب و هوائی
مشغول کار هستند.
این کارگر شاغل
در منطقه پارس
جنوبی یادآور شد:
در کنار نادیده
گرفتن امکانات
مادی کارگران،
شرایط غیرمادی
نیز که باعث افزایش
روحیه و انگیزه
کارگران است، بیاهمیت
شمرده میشود.
آغاجری ادامه
داد: از همه بدتر
تمامی کارگران
بر این موضوع آگاهند
که اتمام پروژه
یعنی بیکار شدن
و تداعی این حس
که آنان حکم زبالهای
را پیدا کرده اند
که باید دور ریخته
شوند.
این فعال کارگری
با بیان این مطلب
که این شرایط بر
وضعیت روحی – روانی
کارگران تأثیرات
منفی به همراه
داشته است، اظهار
داشت: در روانشناسی
صنعتی پرداخت مکفی
(پول- مزد) یکی از
مشوقهای قوی در
بالا بردن روحیه
کارگران است اما
تعویق در پرداختهای
حقوق و دستمزد
و عیدی سال گذشته
کارگران فشار مضاعف
بر تضعیف روحیه
آنان تلقی می شود.
آغاجری تشریح
کرد: تکراری بودن
کار و بیروح بودن
آن موجب بالا رفتن
نرخ طلاق و اعتیاد
در بین کارگران
شده است و شیوه
کار در این مجتمعها
مانند اردوگاههای
کار اجباری است.
این مقام کارگری
ادامه داد: هر چند
کارگران از کشورهای
همجوار حوزه خلیجفارس
پیشنهادات جذاب
کاری با حقوقهای
بالا دریافت میکنند
اما بهدلیل علاقه
به کشور و خدمت
راضی به ترک کار
نمیشود در مقابل
بازخوردی که شاهدش
هستند، چیزی جز
شرایط دشوار کاری
و... نیست.
وی همچنین در خصوص
اعتراض به چنین
شرایطی کاری اظهار
داشت: از آنجا که
در قوانین مناطق
آزاد تامین حقوق
صنفی کارگران در
اولویتهای بعدی
قرار دارد، هرگونه
اعتراض به وضع
موجود نتیجهای
جز برخورد منجر
به اخراج با کارگر
معترض به همراه
نخواهد داشت.
آغاجری در پایان
با بیان این مطلب
که کارفرمایان
توجه به شرایط
روحی - روانی کارگران
در کار را نه تنها
مشوق و موجبات
افزایش بهره وری
نمی بینند بلکه
اعتقادی به رعایت
چنین گزینه های
بهداشتی و انگیزاننده
در کار کارگران
ندارند.
صدای اعتراض
کارگران شاغل در
عسلویه شنیده نمی
شود
اعتراضات خاموش
کارگری در منطقه
عسلویه بهدلیل
شرایط ویژه مناطق
آزاد تجاری - اقتصادی
هرگز به گوش رسانهها
رسانده نشده است...
به
گزارش29خردادایلنا،یک
کارگر بخش ابزار
دقیق منطقه عسلویه
اظهار کرد طی مدتی
که در عسلویه مشغول
به کار است، شاهد
بوده بسیاری از
شرکتهای پیمانکار
حقوق کارگران را
پرداخت نکرده و
در پی آن، کارگران
دست از کار کشیده
و خواستار پرداخت
معوقات حقوقی خود
شدهاند ودر برخی
مواقع، اصرار بر
تحقق این مطالبات
به اخراج کارگران
منجر شده است.
وی بیان کرد: اعتراضات
خاموش کارگری در
منطقه عسلویه بهدلیل
شرایط ویژه مناطق
آزاد تجاری - اقتصادی
هرگز به گوش رسانهها
رسانده نشده است
و کارگران معترض
به شرایط کاری
از سوی رسانه ها
تنها گذاشته شده
اند.
این فعال کارگری
افزود: مسمومیت
غذایی کارگران
و عدم دسترسی آنان
به بیمارستان،
آنها را با خطرات
بسیار جدی مواجه
ساخته است.
وی با اشاره به
مشکلاتی که به
دلیل پرداخت نشدن
بودجه پیمانکاران
از سوی کارفرمای
اصلی برای کارگران
به وجود می آید، تصریح کرد:
برخی مواقع، پیمانکاری
چندین پروژه را
در دست دارد و هزینه
یکی از پروژه ها
را صرف دیگری می
کند که فشار چنین
روش هایی در نهایت
به کارگران وارد
میشود.
وی ادامه داد: بایست
ضریب فشار وارد
شده از سوی کارفرمایان
یا پیمانکاران
بر روی کارگران
که به تولید میپردازند،
صفر باشد و کار
تولید را متأثر
نسازد زیرا در
نهایت آنها هستند
که ضرر میکنند
هر چند بازار عرضه
و تقاضا به سودشان باشد.
این کارگر بخش
برق تجهیزات اولیه
پالایشگاه در منطقه
عسلویه تاکید کرد:
دوری از مرکز،
شرایط خاص حاکم
بر منطقه و نبود
تشکلات کارگری،
کارگران را از
درخواست و پیگیری
مطالباتشان ناامید
کرده است.
تامین معاش
تنها انگیزه کارگران
برای کار در عسلویه
است
یک فعال کارگری
یکی از شرکتهای
پیمانکاری در منطقه
عسلویه اظهار داشت:
چون شرکتهای پیمانکاری
پس از پایان پروژه
خود را ملزم به
نگهداری کارگران
نمیبینند، سرنوشت
آنان نیز برایشان
بیاهمیت است.
به
گزارش27خردادایلنا،وی
با اشاره به انتشار
میعانات گازی در
فضای عسلویه و
موقعیت جغرافیائی
خاص منطقه که شرایط
تنفسی را هم برای
کارگران و هم برای
ساکنان آن منطقه
دشوار ساخته است،
گفت: بهدلیل پالایش
ناقص نفت و ضعف
در این تکنولوژی
در پالایشگاهها
این میعانات سوزانده
و از راه دودکشهائی
به ارتفاع
وی افزود: در این
شرایط مسئله ضرورت
تامین معاش خانوادههای
کارگری تنها عاملی
است که باعث شده
است کارگران پروژهای
حضور در چنین محیطی
را تحمل کنند.
این بازرس فنی
لوله کشی بابیان
اینکه استاندارد
این دودکشها باید
وی در توصیف وضعیت
کارگران این منطقه
در ادامه گفت: حقوق
معوقه، غذاهای
بیکیفیت، و احتمال
بیکار بودن برای
مدت نامعین پس
از پایان اتمام
پروژه هیچ انگیزه
و روحیهای را
برای کارگران باقی
نمیگذارد.
وی در توضیح عملکرد
پیمانکاران اظهار
داشت: بسیاری از
شرکتهای پیمانکاری
با دولت طرف قرارداد
هستند و به محض
اینکه دولت بودجه
این شرکتها را
تأمین نکند، آنان
نیز فشار صدچندانی
به کارگران وارد
آورده و آنان را
بدون چشم بر هم
زدنی تعدیل میکنند.
این کارگر فنی
با تأکید این موضوع
که کارفرمایان
باید به موضوعات
بهداشت جسمی و
روحی کارگران توجه
داشته باشند تأکید
کرد: کارفرمایان
از روانشناسی کار
اطلاع نداشته و
بهداشت و امنیت
جسمی کارگران در
کار
(HSE) را حذف میکنند.
این مقام کارگری
افزود: در یکسال
اخیر یکی از پیمانکاران
قریب 300 نفر کارگر
را اخراج کرد و
تنها دلیل آن اتمام
پروژه بود.
این مقام کارگری
بیان کرد: چنین
منطقهای که میلیاردها
دلار برای کشور
ارزآوری دارد از
داشتن یک بیمارستان
نیمه تخصصی محروم
بوده و چنانچه
حادثهای برای
کارگران رخ دهد،
نزدیکترین بیمارستان
در لامرد با اینجا
حدود 300 کیلومتر
فاصله دارد که
ظرفیت پذیرش آن
حتی به شش مجروح
هم نمیرسد.
وی ضمن اظهار تأسف
از این موضوع در
خصوص وضعیت آسایشگاههای
این کارگران اظهار
داشت: خوابگاههای
تعبیه شده برای
استراحت کارگران
15 نفر با تختهای
سه طبقه در یک اتاق
بدون تلوزیون است.
وی ادامه داد: مرخصیهای
کارگران به ازای
هر 25 روز 5 روز و یا
هر 24 روز 6 روز استراحت
است که برای کارگران
ردههای پائین
چون با اتوبوس
در تردد خواهند
بود چیزی نزدیک
به 4 روز خواهد شد.
وی همچنین از پایین
بودن کیفیت غذای
و اینکه ساعات
کاری کارگران در
فصول گرم سال بدون
توجه به بازدهی
و شرایط جوی تعیین
میشود به عنوان
یکی دیگر از مشکلات
صنفی کارگران شاغل
در این منطقه یاد
کرد.
شرایط روحی
کارگران عسلویه
بدلیل دوری از
خانواده مناسب
نیست
یک فعال صنفی کارگری
در منطقه عسلویه
از استمرار شرایط
نامناسب رفاهی
و اقامتی کارگران
پیمانکاری این
منطقه خبر داد.
به
گزارش26خردادایلنا،وی
با اعلام این مطلب
گفت: شرایط اقلیمی
منطقه عسلویه به
هیچ وجه برای کارکردن
مساعد نیست اما
بیشتر کارگرانی
که در پروژه های
این منطقه مشغول
به کار هستند برای
تامین هزنیههای
زندگی خانوادههای
مجبور به تحمل
این وضعیت هستند.
سرپرست بخش لولهکشی
صنعتی پالایشگاه
عسلویه گفت: برای
کارگرانی ممکن
است تا ماهها
دور از محیط خانواده
زندگی کنند، پرداخت
کامل و به موقع
دستمزد در کنار
توجه به نیازهای
روحی و جسمی آنها
در ساعات حضور
در کارگاه یا آسایشگاه
بسیار حائز اهمیت
است.
وی افزود: با این
حال به دلیل مشکلاتی
که تحت تاثیر وخیم
شدن وضعیت اقتصادی
کشور از چند سال
پیش در تامین اعتبارات
مربوط به اجرای
پروژهای منطقه
عسلویه پیش آمد،
هم در در پرداخت
دستمزد کارگران
و هم در تامین نیازهای
جسمی و روحی آنها
بینظمیهایی
به وجود آمد که
نتیجه آن کاهش
روحیه و انگیزه
این کارگران بوده
است.
وی با اشاره به
تاکیداتی که در
علم روانشناسی
صنعتی کار بر تامین
نیازهای روحی و
جسمی کارگران و
در نتیجه بروز
ناهنجاریهای
مختلف شدهاست،
گفت: از آنجا که
به دلیل مشکلات
اقتصادی مباحث
روانشانسی صنعتی
کار در منطقه عسلویه
دیگر بطور جدی
مورد توجه قرار
نمیگیرد وضعیت
روحیه ای این کارگران
در سطح مطلوبی
قرار ندارد بطوری
که بیشتر کارگران
از ترس آنکه مبادا
به دلیل پیگیری
حقوق قانونی خود
با خطر اخراج مواجه
شوند احساس امنیت
شغلی نمیکنند.
وی بابیان اینکه
این مسئله در نهایت
منجر به کاهش انگیزه
و بهرهوری در
مییان نیروی انسانی
میشود، گفت: به
عنوان مثال در
حالی که تأمین
غذای روزانه کارگران
یکی دیگر از موضوعات
مهم مؤثر بر کار
کارگران است اما
به دلیل کمبود
بودجه و عقب افتادن
پرداختیهای پیمانکاران
آشپزخانه پالایشگاهها،
اغلب خوراک کارگران
فاقد کیفیت ارزش
غذایی است.
وی بابیان اینکه
در این منطقه یک
کارگر باید روزانه
از ساعت 5 بامداد
در دمای بالای
50 درجه سانتیگراد
و هوای شرجی بیش
از 8 ساعت کار کند،
در خصوص مشکلات
آسایشگاهها و
اقامتگاههای
کارگران شاغل در
پروژههای عمرانی
عسلویه گفت: خوابگاههای
کارگران مطلوب
نیست و حتی سرویسهای
بهداشتی چون حمامهای
موجود در این مراکز
نیز فاقد استانداردهای
لازم بهداشتی است.
این فعال کارگری
بابیان اینکه بطور
عادی هر کارگر
باید ماهیانه
24 روز را در این شرایط
سپری کند، گفت:
بیشتر این کارگران
اگر آنقدرخوششانس
باشند که بتوانند
از عهده هزینه
بلیط هواپیما برآیند
در 6 روز باقیمانده
فرصت بودن در کنار
خانوداههایشان
را خواهند داشت
و در غیر اینصورت
چارهای نخواهند
مگر آنکه یا با
اتوبوس راهی شهر
و دیار خود بشوند
و یا در همان آسایشگاه
اقامت کنند.
وضعیت استثنایی
کارگران شاغل در
مناطق آزاد باید
پایان یابد
یک فعال
کارگری در خصوص
وضعیت کارگران
منطقه عسلویه گفت:
به دلیل معافیتهای
مربوط به اجرای
قوانین کار و تامین
اجتماعی در مناطق
آزاد و ویژه اقتصادی،
شرایط حاکم بر
روابط کار کارگران
شاغل در مناطقی
همچون عسلویه در
وضعیت استثنائی
قرار گرفته است.
به
گزارش26خردادایلنا،وی
با تأکید بر تأثیر
سوء آلودگی هوا
در منطقه عسلویه
بر جسم کارگران
و حتی مردم منطقه
گفت: آلودگی هوای
این منطقه بهقدری
بالاست که خون
کارگران را آلوده
کرده و این وضعیت
در تمامی مناطق
آزاد تجاری ملموس
است.
این فعال کارگری
ادامه داد: در این
مناطق که تابع
قوانین وزارت نفت
و قانون مناطق
آزاد تجاری – صنعتی
هستند به دلیل
تفکیک کارگران
به رسمی و پروژهای،
مشکلات صنفی کارگران
دو چندان شده است،
بطوریکه ما شاهد
مشکلات روحی – روانی
در کارگران هستیم.
وی بابیان اینکه
تنوع قراردادهای
کار و قوانین استخدامی
در مورد کارگرانی
که بیشتر دارای
شغل و تخصص مشابه
هستند باعث ایجاد
نوعی تبعیض و در
نهایت تضعیف انگیزه
و روحیه شغلی شده
است، گفت: این کارگران
صرف نظر از نوع
قراردادهایشان،
تأمین کننده معاش
یک یا چند خانوار
بوده و تصور قرار
گرفتن کارگران
در این وضعیت اوج
فاجعه در بزرگترین
نهاد یک جامعه
(خانواده) را خبر
میدهد.
این فعال کارگری
با اشاره به نوع
قراردادهای کارگران
شاغل در عسلویه
افزود: با خارج
شدن از حیطه «قانون
کار» مناطق آزاد
تجاری – صنعتی و
الحاق آن به قانون
«اشتغال نیروی
انسانی مناطق آزاد
تجاری – صنعتی» در
حال حاضر پیمانکاران
به تنها منفعتکننده
این میدان مبدل
شدند.
وی در تشریح مستقل
شدن مناطق آزاد
تجاری – صنعتی از
سایر قوانین افزود:
این قانون همه
مسائل را منوط
به توافق بین کارگر
و کارفرما کرده
که در عمل میبینیم
پیمانکاران را
در جایگاه «قدرت»
و کارگران را در
جایگاه «نیاز» قرار
داده و کفه ترازو
را به نفع کسانی
که قرار است شرکای
اجتماعی کارگران
باشند تغییر داد.
این مقام کارگری
با اشاره به قانون
کار بهعنوان تنها
قانون حامی کارگران
اظهار داشت: عرضه
نیروی کار فراوان
در بازار کار باز
و فقدان قوانین
حمایتی در این
میان، کارگران
را تا مرز ابتلا
به ناهنجاریهای
اجتماعی خطرناکی
کشانده است.
وی در پاسخ به این
پرسش که چه مقام
مسئولی باید به
این فجایع انسانی
پاسخگو باشد، عنوان
کرد: در دولت قبلی
مصوبهای تنظیم
شد که در آن کارگران
پروژهای به رسمی
تغییر وضعیت داده
و شرکتهای تأمین
نیروی انسانی در
داخل وزارت نفت
فعالیتشان متوقف
میشد اما با ورود
دولت جدید این
قانون منتفی تلقی
شد.
این مقام کارگری
با اشاره به وجود
لابیهای قوی پیمانکاری
در وزارت نفت نظارت
بر اینگونه شرکتها
را ناممکن دانست
اما بازنگری در
قوانین اشتغال
مناطق آزاد و تغییر
نگاه و توجه کارفرمایان
به مسائل روحی
و روانی کارگران
را گام مهمی در
تغییر شرایط برشمرد.
وی بابیان اینکه
استمرار وضعیت
خاص و ویژه شرایط
کار کارگران در
مناطق آزاد و ویژه
اقتصادی میتواند
لطمات جبران ناپذیری
را به نیروی انسانی
کشور وارد کند،
گفت: انتظار میرود
که مسئولان دولتی
به این مسئله توجه
جدی داشته باشند.
بیست ونهم
خردادماه1393
اخباروگزارشات
کارگری24تا29خرداد1393-2
- گزارشی درباره
کارگران شرکت کارتن
شمال
- اعتصاب کارگران
بخش بارگیری فرودگاه
مهرآباد دراعتراض
به حقوق ناعادلانه
- یک هفته اعتراض
کارگران هفت تپه
به عدم اجرای طرح
طبقه بندی مشاغل
- تجمع اعتراضی
کارگران شرکت واحد
مقابل شهرداری
تهران
- کارگران
ایران تایر مقابل
بنیاد مستضعفان
تجمع کردند
- تجمع دوباره
کارگران مخابرات
روستایی در مقابل
ساختمان مجلس
- تجمع مجدد
اعتراض آمیز اعضای
تعاونی مصرف کارمندان
بیجار
- تجمع کارکنان
سابق وزارت جهاد
سازندگی مقابل
وزارت کشاورزی
- تجمع کارکنان
شهرداری در مقابل
شورای شهر تهران
- بخشی از مطالبات
کارگران قطار شهری
اهواز پرداخت شد
- کارگران
کارخانه آجر جیل
اهواز 11 ماه حقوق
طلبکارند
- تاخیر در
پرداخت تسویه
حساب کارگران بیمارستان
آزادی
- تاخیردرپرداخت
حق و حقوق كارگران
شركت هاي طرف قرارداد
شهرداري اصفهان
- تعطيلي کارخانه
توليد روغن نباتي
فرآوردفریمان
و بلاتکليفي کارگران
- بلاتکلیفی
هفت ساله 1500 کارگر
متقاضی مسکن مهر
در شیراز
- بلاتکلیفی
کارگران آبفای
اهواز در دریافت
مطالبات معوقه
- کمبود نیرو
اضافه کاری بدون
مزد را به پرستاران
تحمیل کرده است-
هر پرستار به جای
3 تا 4 نفر کار می کند
- یک کارگر
تاسیساتی شرکت
راه سازان قم درطبس
بر اثر برق گرفتگی
جان باخت
- مرگ کارگر
چاه کن در عمق چاه
آب
- مرگ دلخراش
کارگر سیمان کار
در چاهک آسانسور
گزارشی
درباره
کارگران شرکت کارتن
شمال
این شرکت حدود
کیلومتر ۱٠ جاده
رشت به تهران بعد
از چهار راه کانال
روبروی هتل پارسیان
قرار دارد.شرکت
به بخش خصوصی تعلق
دارد مالک و کارفرمای
آن یداله علیزاده
می باشد.تولیدات
شرکت کارتن و بسته
بندی آن است. مواد
خام بصورت رُل
کاغذ از مازندران
و اهواز وارد می
شود.حدود ۴٠ کارگر
قرارداد موقت در
این کارخانه مشغول
به کار هستند. قرارداد
کارگران سالیانه
تمدید می شود. بطور
فصلی نیز حدود
۱٢ کارگر بطور
موقت با قراردادهای
سه ماه ، شش ماهه
در سال به اضافه
۴٠ کارگر دیگر
مشغول به کار می
شوند.
دستمزد کارگران
حداقل دستمزد اعلام
شده توسط وزارت
کار- بخوان وزارت
سرمایه - است.البته
با کسر حق بیمه
مبلغ دستمزد تا
زیر ۵٠٠ هزار تومان
نوسان دارد. در
گذشته کارخانه
در ٢ شیفت ٨ ساعته
و اکنون تک شیفت
کار می کند.البته
بطور میانگین هر
شش ماه دو شیفته
می شود. کارخانه
فاقد سرویس نهارخوری
و سرویس ایاب ذهاب
است.
گفتنی ست هرگاه
کارخانه دو شیفت
می شود برای کارگران
کمکی -۱٢ نفر- سرویس
ایاب و ذهاب برقرار
می شود.کارگران
کارخانه فاقد شورا
یا نماینده کارگری
می باشند ، کارخانه
سابقه تولید
٢٧ ساله دارد.در
سالهای گذشته در
پایان سال عیدی
و پاداش و حقی السعی
کارگران و اضافه
کار بطور سالیانه
پرداخت میشد.
اما در پایان سال
۹٢ این اضافه کار
سالیانه و پاداش
و عیدی آخر سال
پرداخت نشده است.لازم
به ذکر است که با
کوچکترین اعتراض
کارگران اخراج
می شوند. با سابقه
ترین کارگران کارخانه
۱٢ سال است که در
این کارخانه کار
می کنند.
در سال گذشته
-۹٢- سه کارگر به
علت پایین بودن
سطح دستمزد پس
از اعتراض به کارفرما
و پس از عدم نتیجه
گیری از پیگیری
مطالباتشان از
کارخانه بیرون
رفتند.
فعالان کارگری
ضد سرمایه داری
منبع:افق
روشن
اعتصاب
کارگران بخش بارگیری
فرودگاه مهرآباد
دراعتراض به حقوق
ناعادلانه
کارگران خدماتی
بخش بارگیری و
تخلیه بار (رمپ)
ترمینال دو فرودگاه
مهرآباد در اعتراض
به آنچه «دریافت
حقوق ناعادلانه
و افزایش ناچیز
دستمزد در سال
جدید» میخواندند،
امروز برای دومین
بار طی یک ماه اخیر
دست از کار کشیدند.
اعتصاب کارگران
خدماتی فرودگاه
مهرآباد باعث توقف
تحویل بار و ازدحام
مردم در این فرودگاه
شده است.
به گزارش 29خردادایلنا،
کارگران خدماتی
بخش بارگیری و
تخلیه بار (رمپ)
ترمینال دو فرودگاه
مهرآباد در اعتراض
به آنچه «پرداخت
حقوق ناعادلانه
و افزایش ناچیز
دستمزد در سال
جدید» میخواندند،
امروز برای دومین
بار طی یک ماه اخیر
دست از کار کشیدند.
بنا بر این گزارش،
کارگران معترض
تحت استخدام چندین
شرکت پیمانکاری
طرف قرارداد با
ایرانایر مشغول
به کارند.
یک هفته
اعتراض کارگران
هفت تپه به
عدم اجرای طرح طبقه
بندی مشاغل
جمعی از کارگران
نیشکر هفتتپه
در اعتراض به اجرا
نشدن طرح طبقه
بندی مشاغل از
6 روز پیش در محوطه
کارخانه دست
به اعتراض صنفی
زدند.
به
گزارش28خردادایلنا،
یکی از کارگران
نیشکر هفت تپه
گفت: تجمع کنندگان
که در بخشهای
کشاورزی و صنعتی
کارخانه کار میکنند
خواستاراجرای
طرح طبقه بندی
مشاغل هستند.
وی با بیان اینکه
اعتراض صنفی کارگران
نیشکر هفت تپه
از 6 روز گذشته آغاز
شده است، افزود:
اجرای طرح طبقه
بندی مشاغل برای
کارگران نیشکر
هفت تپه از اسفند
سال 88 از سوی وزارت
کار ابلاغ شده
است اما کارفرما
به دلیل داشتن
بار مالی آن را
عملی نمی کند.
او تعداد کارگران
مجتمع کشت و صنعت
هفت تپه را حدود
هزار کارگر ذکر
کرد و در مورد سایر
مشکلات کارگران
گفت: یکی دیگر از
مشکلات کارگران
نی شکرهفت تپه
بی توجه ای کارفرما
در پیگیری مطالبات
کارگران است.
این کارگر با بیان
اینکه کارفرما
چندین سال است
به کارگران تنها
وعده میدهد، افزود:
اعضای هیئت مدیره
کشت و صنعت هفت
تپه ظاهرا فرصت
حضور در جمع کارگران
ندارند و بنابراین
در شش روز گذشته
تنها مدیرعامل
کارخانه بود که
چند نوبت سعی کرد
تا ایراد سخنرانی
به اعتراض کارگران
خاتمه دهد.
این کارگر در بخش
دیگری از سخنان
خود در خصوص معوقات
حقوقی کارگران
نیشکر هفت تپه،
مدعی شد: حقوق کارگران
نی شکر هفت تپه
هر ماه با یک ماه
تاخیر پرداخت می
شود.
وی همچنین در ادامه
مشکلات صنفی کارگران
این مجموعه به
مسئله بیمه تکمیلی
کارگران نی شکر
هفت اشاره کرد
و مدعی شد که در
رابطه با استفاده
برخی از کارگران
از خدمات بیمه
تکمیلی مشکلاتی
از بابت تامین
اعتبار
به وجود آمده
است.
این کارگر که در
خاتمه اظهار داشت:
که کارگران تنها
خواهان توجه کارفرما
به مطالبات صنفی
آنها هستند.
تجمع
اعتراضی کارگران
شرکت واحد مقابل
شهرداری تهران
حدود 70 کارگر شرکت
واحد اتوبوسرانی
تهران و حومه صبح
امروز (یکشنبه
25 خرداد) در اعتراض
به عملکرد تعاونی
مسکن مرکزی این
شرکت در مقابل
ساختمان شهرداری
تهران واقع در
خیابان بهشت تجمع
کردند.
به
گزارش25خردادایلنا،یکی
از نمایندگان کارگران
با اعلام این خبر
گفت: حدود 70 کارگر
شرکت واحد اتوبوسرانی
تهران و حومه صبح
امروز (یکشنبه
25 خرداد) در اعتراض
به عملکرد تعاونی
مسکن مرکزی این
شرکت در مقابل
ساختمان شهرداری
تهران واقع در
خیابان بهشت تجمع
کردند.
وی با اشاره به
اعتبار هنگفتی
که کارگران در
اختیار تعاونی
مسکن مرکزی قرار
داده اند، افزود:
این شرکت تعاونی
برای پروژه های
ساختمانی سپیدار
2 و 3 از هر کدام از
کارگران بین 30 تا
40 میلیون تومان
هزینه دریافت کرده
اما با گذشت یکسال
از موعد تحویل
این پروژه ها،
هنوز خانه ای به
کارگران تحویل
داده نشده است.
این نماینده کارگری
با اشاره به وضعیت
مشابه تعدادی دیگر
از کارگران شرکت
واحد در پروژه
های ساختمانی سهیل
و پرند که حدود
3 سال از موعد تحویل
آنان می گذرد،
از عملکرد تعاونی
مسکن مرکزی این
شرکت انتقاد کرد.
وی در پایان تصریح
کرد: به نظر می رسد
به جای آنکه تعاونی
مسکن مرکزی به
خانه دار شدن کارگران
شرکت واحد کمک
کنند، کارگران
به کمک این بنگاه
اقتصادی آمدهاند.
کارگران ایران
تایر مقابل بنیاد
مستضعفان تجمع
کردند
جمعی از کارگران
کارخانه ایران
تایر صبح امروز،(شنبه
24 خرداد)، در اعتراض
به عدم پرداخت
مطالباتشان در
مقابل ساختمان
بنیاد مستضعفان
در تهران تجمع
کردند.
به
گزارش24خردادایلنا،یکی
از کارگران ایرانتایرگفت:
بنیاد مستضعفان
به عنوان سهام
دار اصلی کارخانه
ایران تایر در
خصوص پرداخت مطالبات
کارگران این واحد
تولیدی بی توجه
است و مدیرانی
که از سوی این سازمان
به مجموعه ایران
تایر معرفی میشوند
توجه چندانی به
پرداخت مطالبات
قانونی کارگران
ندارند.
او تعداد کارگران
شاغل درکارخانه
ایران تایر را
حدود 700 کارگر ذکر
کرد و افزود: این
کارگران پیگیر
حق تولید، اجرای
طرح طبقه بندی
مشاغل و عناوین
شغلی در لیستهای
بیمه سازمان تامین
اجتماعی هستند.
به گفته این کارگر
در اواخر سال گذشته
کارفرما متعهد
به پرداخت حق تولید
و اجرای طرح طبقه
بندی کارگران استخدامی،قرار
دادی و روزمزد،
شده بود.
این کارگر بایادآوری
اینکه پیگیری مطالبات
صنفی تاکنون برای
برخی از کارگران
این واحد تولیدی
محدودیتهایی
را به همراه داشته
است، مدعی شد: طرح
طبقه بندی مشاغل
کارگران روز مزدی
نیز حدود ۵ سال
است که تصویب شده تا این لحظه
هنوز اجرا نشده
است.
وی با بیان اینکه
مسئولان اداره
تعاون کارورفاه
اجتماعی با وجود
انکه چندین بار
برای بازرسی و
پی گیری مطالبات
کارگرن وارد کارخانه
ایران تایر شده
اند اظهار داشت:
متاسفانه پی گیری
اداره تعاون کار
ورفاه اجتماعی
برای رسیدگی به
مشکلات این کارخانه
به نتیجه نرسیده
و همچنان به قوت
خود باقی است.
او با اشاره به
اینکه هدف کارگران
ایران تایر از
انجام این تجمع
در مقابل بنیاد
مستضعفان تنها
وصول مطالبات قانونی
است و به همین دلیل
از مسئولان آن
انتظار داریم تا
به وضعیت ما رسیدگی
کنند.
تجمع دوباره
کارگران مخابرات
روستایی در مقابل
ساختمان مجلس
کارگران مخابرات
روستایی از چند
استان کشور، صبح
امروز شنبه در
اعتراض به وضعیت
قرارداد، بیمه
و دستمزدشان در
ابتدا مقابل ساختمان
مجلس تجمع کردند
و در ادامه برای
پیگیری مطالبات
صنفی و قانونی
خود به دادسرای
عمومی انقلاب اسلامی
استان تهران واقع
در میدان ارگ مراجعه
کردند.
به
گزارش24خردادایلنا،یکی
از این کارگران
حاضر در این اجتماع
صنفی با بیان اینکه
در این تجمع حدود
1500 نفر حضور دارند،
گفت: صبح امروز
ابتدا در مقابل
ساختمان مجلس تجمع
کردیم اما در نهایت
حوالی ساعت 10 صبح
برای پیگیری قانونی
مطالبات صنفی خود
به سمت دادسرای
عمومی انقلاب اسلامی
استان تهران حرکت
کردیم.
او با بیان اینکه
در هر بار تجمع
کارگران مخابرات
روستایی وعده مسئولان
شرکت مخابرات عملی
نمی شود، مدعی
شد: پس از مراجعه
به دادسرای تهران،
قاضی پرونده، شرکت
مخابرات را مکلف
کرد حداکثر تا
دو هفته آینده
قانون مربوط به
کارگران مخابرات
روستایی را عملی
کند.
به گفته وی طبق
بند 62ردیف 86 قانون
بودجه سال 92و93، مخابرات
ایران متعهد به
استمرار بیمه و
قرارداد مستقیم
با کارگران روستایی
طبق شرایط و ضوابط
مقرر در قانون
کار است.
او با بیان اینکه
به دنبال دستور
قاضی تجمع کنندگان
با اطمینان خاطر
به تجمع خود خاتمه
دادند، افزود:
در تاریخ 4 اسفند
سال گذشته شرکت
مخابرات ایران
طی تفاهم نامهای
با نمایندگان مجلس
و نمایندگان کارگران
مخابرات روستایی
متعهد شد که این
قانون را از تاریخ
۱ فروردین سال
جاری به طور کامل
اجرا کند اما شرکت
مخابرات هنوز به
وعده خود عمل نکرده
است.
وی با بیان اینکه
حدودا 10 هزار نفر
در مخابرات روستایی
کشور مشغول به
کارند اظهار داشت:
تاکنون قانون مصوب
مجلس فقط درخصوص
1000 تا 1500 نفر از این
کارگران اجرا شده
است و کارگران
امروز برای چندمین
بار در اعتراض
به اجرای ناقص
و سلیقهای این
قانون اینجا جمع
شدهاند.
وی درخصوص وضعیت
شغلی این کارگران
معترض گفت: کارگران
حاضر در تجمع امروز
از استانهای لرستان،
خوزستان، زنجان،
آذربایجان غربی،
خراسان شمالی،
خراسان رضوی، خراسان
جنوبی و کرمان
به تهران آمدهاند
تا به اجرا نشدن
این بند قانونی
اعتراض کنند.
این کارگران که
در بخشهای نگهداری
مرکز، راه اندازی،
سیم کشی و خرابی
تلفن مشغول به
کارند، بعضا با
15 تا20سال سابقه کار
هنوز به صورت ساعتی
و بدون حق بیمه
کار میکنند.
تجمع مجدد
اعتراض آمیز اعضای
تعاونی مصرف کارمندان
بیجار
200 نفر از اعضای
تعاونی کارمندان
بیجار شامگاه چهارشنبه
برای دومین بار
در اعتراض به فروش
ساختمان تعاونی
در مسجد امیر المؤمنین
این شهر
تجمع کردند.
به گزارش28خرداد
ایرنا، حدود یک
ماه قبل تعدادی
از اعضای چندین
ساله و قدیمی ترین
تعاونی کارمندان
بیجار نسبت به
فروش ساختمان تعاونی
خود اعتراض کردند
و با انتخاب اعضای
جدید هیات مدیره
تعاونی، خواستار
پیگیری فسخ فروش
ملک تعاونی شدند.
مصطفی آغاسی فرزند
یکی از اعضای بازنشسته
و فعال این تجمع
با اشاره به سوابق
کاری و راه اندازی
تعاونی کارمندان
بیجار در سال 1342 افزود:
تا کنون حدود هزار
و 800 نفر که خیلی از
آنان اکنون بازنشسته
و یا به رحمت الهدی
پیوسته اند و فرزندانشان
وارث پدران خود
هستند سهامدار
این تعاونی هستند.
وی ادامه داد: بعد
از 40 سال فعالیت،
به نظر می رسد این
تعاونی نه تنها
سود دهی نداشته
است بلکه ضرر و
زیان ها و بدهی
های کلانی را نیز
بجا گذاشته است.
آغاسی با اشاره
به اعلام نظر کارشناس
رسمی دادگستری
برای تعیین ارزش
ریالی ملک گفت:
برآورد انجام شده
100 برابر قیمتی است
که فروخته شده
است.
به گفته این عضو
تعاونی، در وضعیت
مالی شرکت ابهامات
زیادی وجود دارد،
به برخی از مشکلات
تعاونی توسط دادگاه
رسیدگی و برای
یکی از اعضای سابق
شرکت حکم محکومیت
صادر شده است.
بعضی از حاضران
با ارائه شماره
عضویت خود در تعاونی
که بیانگر عضویت
آنان در حدود 40 سال
قبل است، خواستار
حمایت جدی مسوولین
از تعاونی جدید
شدند.
تجمع کندگان در
پایان، قرار گذاشتند
در صورت عدم حل
مشکلات تعاونی،
اواخر مرداد نیز
مجددا تجمع کنند.
هم اکنون حدود
سه هزار کارمند
زن و مرد در بخش
های بهداشتی، فرهنگی،
نظامی، انتظامی
و اداری در ادارات
و نهادهای بیجار
شاغل هستند که
در بیش از 12 تعاونی
مصرف و مسکن عضویت
دارند.
قدیمی ترین تعاونی
شهرستان بیجار
تعاونی کارمندان
ادارات شهرستان
بیجار است که هم
اکنون حدود 320 عضو
دارد و در زمینه
توزیع و فروش مایحتاج
کارمندان و مردم
عادی فعالیت دارد.
بر اساس سرشماری
سال 1390 شهرستان بیجار
حدود 150 هزار نفر
جمعیت دارد که
بیش از 50 هزار نفر
آن در شهر بیجار
زندگی می کنند.
تجمع کارکنان
سابق وزارت جهاد
سازندگی مقابل
وزارت کشاورزی
کارکنان سابق
وزارت جهاد سازندگی
که اراضی واگذار
شده به آنها در
ماهدشت با مشکل
مواجه شده است
صبح امروز مقابل
وزارت جهاد کشاورزی
تجمع کردند.
به گزارش 28خردادایسنا،در
سال 72، فروزش - وزیر
وقت جهاد سازندگی
- 38 هکتار از اراضی
ماهدشت که در آن
زمان جزو اراضی
منابع ملی و طبیعی
بود به پرسنل جهاد
سازندگی واگذار
کرد که امروز با
مشکل قرار گرفتن
در محدوده حریم
شهری مواجه شده
و آنها اجازه
ادامه ساخت و ساز
در این اراضی ندارند
و در همین راستا
جمعی 200 نفری از کارکنان
سابق وزارت جهاد
سازندگی در مقابل
ساختمان وزارت
جهاد کشاورزی تجمع
کردند.
هادی اکبریان
یکی از مالکان
این اراضی و نماینده
تجمع کنندگان که
به همراه پرسنل
این وزارتخانه
ادغام شده با وزارت
کشاورزی با بازرس
ویژه وزارت جهاد
کشاورزی صحبت کردند
گفت: پس ازتجمع
مقابل وزارت جهاد
کشاورزی نوری بازرس
ویژه وزیر تجمع
کنندگان را به
مقابل وزارتخانه
دعوت کرد و به آنها
قول داد تا مشکلشان
را طی 20 روز آینده
از طریق تعامل
با وزارت راه و
شهرسازی حل کند.
وی افزود: این اراضی
که در سال 72 به پرسنل
سابق وزارت جهاد
سازندگی واگذار
شده بود جزو اراضی
منابع طبیعی و
ملی به شمار میرفت
اما هم اکنون با
توجه به توسعه
شهری این اراضی
درمحدوده شهر قرار
گرفته و مالکان
این اراضی که حدود
هزار نفر هستند
علیرغم هزینه حدود
پنج میلیارد تومانی
در این اراضی برای
خاک برداری و آغاز
عملیات ساخت و
ساز با مشکل مواجه
شدهاند چرا که
حدود یک ماه و نیم
پیش دادگاه در
رای بدوی خود حکم
به باز پس گرفتن
این زمینها داده
است.
تجمع کارکنان
شهرداری در مقابل
شورای شهر تهران
دقایقی پیش بالغ
بر ۳۰۰ نفر از پرسنل
شهرداری تهران
در مقابل شورای
شهر اعتراض خود
را نسبت به نحوه
فروش و واگذاری
تعاونی مسکن اعلام
کردند.
به گزارش 27خردادفارس،
دقایقی پیش بالغ
بر 300 نفر از پرسنل
شهرداری تهران
در مقابل شورای
شهر تجمع و اعتراض
کردند.
این درحالی است
که این پرسنل شهرداری
تهران به نحوه
فروش زمین املاک
شهرداری تهران
اعتراض کردند.
به گفته یکی از
اعضای تعاونی مسکن
خدمات موتوری شماره
2 شهرداری تهران،
متاسفانه شهراداری
تهران در سال 86 زمینی
را به تعاونی مذکور
واگذار و این درحالی
است که متاسفانه
زمین اشاره شده
تنها به یک سازمان
تحت عنوان سازمان
خدمات موتوری شهرداری
تهران واگذار شده
است.
تجمعکنندگان
با سر دادن شعارهایی
از جمله «مسجدجامعی
صندلی را رها کن،
درد ما را دواکن»،
«الله اکبر، الله
اکبر» از مسئولان
شهر می خواهند
موضوع را پیگیری
کنند.
بخشی از مطالبات
کارگران قطار شهری
اهواز پرداخت شد
به گزارش25خردادایلنا،در
پی تجمع 5 روزه کارگران
شاغل در پروژه
قطار شهری اهواز
که از روز 13 خرداد تا هیجدهم
در مقابل سایت
مرکزی قطار شهری
در خیابان اقبال
اهواز بطول انجامید در نهایت
کارگران موفق شدند
روز 5 شنبه 22 خرداد دو ماه از
5 ماه حقوق معوقهشان
را دریافت کنند.
کارگران کارخانه
آجر جیل اهواز
11 ماه حقوق طلبکارند
ایلنا طی
گزارشی
بتاریخ
26خرداد، اهواز از تعطیلی
و تعویق 11 ماه حقوق
بیش از ۲۲۰ کارگر کارخانه آجر
جیل اهواز،خبرداد.
براساس این
گزارش،کارخانه
آجر جیل که از خرداد
ماه سال گذشته
به دلیل مشکلات
مالی تعطیل شده
بود در اواخر همان
سال (اسفند 91) مجددا آغاز
بکار کرد.
درجریان بازگشایی
مجدد کارخانه،
کارفرما در حضور
مسئولان اداره
کار شرق اهواز
با کارگران توافق
کرد که معوقات
حقوقی کارگران
را به همراه عیدی
سالهای 91 و 92 را به
حساب کارگران واریز
کند که تا این لحظه
این توافق عملی
نشده است.
در طول این مدت
کارفرما فقط توانسته
حقوق فروردین ماه
کارگران را واریز
کند.
سوابق بیمه ای
کارگران نیزاز
خرداد ماه 92 دچار
مشکل شده بطوریکه
تامین اجتماعی
از تمدید اعتبار
دفترچههای درمانی
کارگران خود داری
می کند.
تاخیر در پرداخت
تسویه حساب کارگران
بیمارستان آزادی
یکی از کارگران
«بیمارستان آزادی»
گفت: تسویه حسابهای
این بیمارستان
با کارگران ترک
کار کرده با 6 تا 8 ماه
تاخیر انجام میشود.
به گزارش25خردادایلنا،این
کارگر بیمارستان
آزادی با اعلام
این مطلب افزود:
به عنوان مثال
کارگری که در اردیبهشت
تسویه کردهاند
از طریق چک مدت
داری که برای ماه
بهمن و یا اسفند
صادر شده است میتوانند
مطالبات خود را
وصول کنند.
وی یادآور شد: این
تاخیر حدودا یکساله
در حالی است که
در شرایط اقتصادی
کنونی کارگر تسویه
حساب شده به شدت
نیازمند پول است.
این کارگر بیمارستان
آزادی همچنین از
تاخیر در تامین
لباسهای کارگران
بخش پرستاری این
بیمارستان خبر
داد، و افزود: در
حالی ی که باید
هر شش ماه یکبار
به پرستاران لباس
جدید داده شود
اما در عمل این
اقدام انجام نمی
شود.
وی با اشاره به
این مطلب که علاوه
بر تمام اینها
کارانههای دریافتی
دو ماه آخر سال
نیز تاکنون دریافت
نکردهایم، افزود:
نحوه پرداخت شبکاری
نیز به کارگران
عادلانه نیست.
به گفته این کارگر
در بیمارستان آزادی
تهران حداقل یکصد
کارگر در بخشهای
مختلف مشغول به
کار هستند.
تاخیردرپرداخت
حق و حقوق كارگران
شركت هاي طرف قرارداد
شهرداري
اصفهان
به گزارش
24خردادايمنا،
حقوق كارگران شركت
هاي طرف قرارداد
شهرداري با تاخير
به آن ها داده مي
شود. در شرايط اقتصادي
كنوني اگر اين
حداقل حقوق نيز
با تاخير به آن
ها داده شود زندگي
آن ها دچار مشكلات
زيادي مي شود.
تعطيلي کارخانه
توليد روغن نباتي
فرآوردفریمان
و بلاتکليفي کارگران
کارخانه روغن
نباتي فرآورد در
3 کيلومتري شهرفريمان
و در مجاورت بهشت
صادق قرار دارد،
اين کارخانه توسط
بخش خصوصي و با
هدف توليد روغن
خوراکي مايع و
جامد، سويا، آفتابگردان
و روغن هاي قنادي
و... افتتاح و راه
اندازي شد اما
اين کارخانه از
همان زمان افتتاح
تا به امروز به
دلايل مختلف در
مقاطعي تعطيل شده
و يا کارگران خود
را اخراج کرده
است. کارخانه روغن
نباتي فرآورد با
نام تجاري «دامون»
در فريمان7ماه
است که علاوه بر
پرداخت نکردن حقوق
کارگران خود قرارداد
بيشتر آن ها را
تمديد نکرده و
در حال حاضر اين
کارخانه تعطيل
شده است و حدود40
نفر در قالب نگهبان
و خدمه در شرکت
حضور دارند که
آنان نيز حقوقي
دريافت نکرده اند.
به نظر مي رسد دستگاه
هاي نظارتي کشور
کمتر با اين واحد
توليدي برخورد
مي کنند يا توان
برخورد با آن را
ندارند چرا که
اکنون کارگراني
هستند که پس از
سال ها هنوز نتوانسته
اند مطالبات خود
را از اين کارخانه
وصول کنند.
«م»از کارگران
اين شرکت با بيان
اين که تا اواخر
آبان ماه سال گذشته
با وجود اين که
شرکت در اجاره
يک پيمانکار بود
اما پيمانکار به
همه تعهدات خود
در قبال کارگران
عمل مي کرد و همه
کارگران راضي بودند
گفت:متأسفانه با
پايان قرارداد5
ساله پيمانکار،مالک
کارخانه همان رويه
قبلي خود را ادامه
مي دهد و به کارگران
کم لطفي مي کند.
از آذرماه سال
گذشته تاکنون هيچ
دريافتي از شرکت
نداشته ام و مخارج
زندگي ام را با
فروختن منزل مسکوني
ام تامين مي کنم.
وي با بيان اين
که فقط به سابقه
بيمه اش و اين که
بارديگر مالک کارخانه
بتواند وامي بگيرد
و کارخانه را راه
اندازي کند اميد
دارد، گفت:از مسئولان
مي خواهم اين مشکل
را حل کنند تا مالک
ديگر نتواند از
کارگران سوء استفاده
کند.
يکي از
کارگران اخراج
شده که نخواست
نامش فاش شود گفت:
مي گويند شرکت
به سبب مشکلات
کمبود نقدينگي،
از عهده پرداخت
7 ماه حقوق و عيدي
پايان سال کارگران
بر نيامده است
اين درحالي است
که حدود20سال در
اين شرکت کارکرده
ام و مي دانم که
به بهانه دريافت
وام و... اين کار را
انجام مي دهند.
يکي ديگر از کارگران
اين شرکت مي گويد:
مهم ترين عامل
مشکلات اين شرکت،
سوء مديريت و بدهي
هاي آن به بيمه
تأمين اجتماعي
،کارگران و در
برخي مواقع کمبود
مواد اوليه است.وي
با اشاره به اين
که شرکت حتي عيدي
و پاداش هم نمي
دهد يا با تأخير
چندين سال عيدي
و ... را پرداخت مي
کند، اظهار اميدواري
کرد که با انتشار
اين گزارش براي
هميشه مشکلات اين
کارخانه برطرف
شود.
منبع:خراسان-24خرداد
بلاتکلیفی
هفت ساله 1500 کارگر
متقاضی مسکن مهر
در شیراز
ایلنا طی
گزارشی
بتاریخ26خرداد،از
بلاتکلیفی 1500 کارگر
متقاضی مسکن مهر
در شیراز بعد از
گذشت 7 سال خبر داد.
بنابهمین
گزارش،ثبت نام
مسکن مهر کارگران
شیراز در سال 86 با
پیمانکار شرکت
«بناسازان رمضان»
شروع شد و از آن
زمان تا به حال
هرکارگر در مجموع
9 میلیون تومان
به حساب این شرکت
واریز کرده است
اما پیشرفت این
پروژه در حد مبالغ
گرفته شده از کارگران
و همچنین تسهیلات
بانکی گرفته شده
نیست.
هرچند ساخت این
مجموعه 2000 واحدی
از سال 89 تا 91 متوقف
شد اما با وجود
عدم پیشرفت پروژه،
ادامه آن باز هم
به شرکت بناسازان
سپرده شد.
گفته میشودافزایش
نرخ تورم، پول
واریز شده کارگران
را بی ارزش کرده
است و پیمانکار
طرح به کارگران
گفته بود مبالغی
را برای ادامه
ساخت واحدها پرداخت
کنند چرا که در
غیر این صورت واحد
مسکونی را از دست
می دهند.
سوال اینجاست
که چرا کارگران
باید هزینه افزایش
قیمت مصالح بعد
از توقف پروژه
را بپردازند درحالی
که این تاخیر ارتباطی
به آنها نداشته
و به خودی خود تاهمین
لحظه هم معیشت
خانوادههای آنها
را تحت الشعاع
قرار داده است.
بناسازان رمضان،
هیچ تعهدی به کارگران
درخصوص موعد تحویل
واحدها نداده است
اما آنها را برای
واریز مبالغ بیشتر
تحت فشار قرار
داده است و این
درحالی است که
سند این واحدها
هم وضعیت مطلوبی
ندارد و متراژ
واحد متعلق به
هر کارگر مشخص
نیست.
بلاتکلیفی
کارگران آبفای
اهواز در دریافت
مطالبات معوقه
به
گزارش27خردادایلنا،300کارگر
شاغل در شرکت آب
وفاضلاب اهواز
که به صورت قراردادی
به عنوان موتورچی
و پمپ چی آب در سطح
شهر اهواز فعالیت
میکنند از دو
تا یکسال ونیم
حقوق معوقه از
دو شرکت پیمانکاری
«سولار مکانیک
» و « اسکله ساز» طلب
دارند.
در این زمینه یکی
از کارگران شاغل
در شرکت آب و فاضلاب
اهواز گفت: به توافق
نرسیدن شرکت پیمانکاری
اسکه ساز با آبفای
اهواز باعث لغو
قرار داد و بلاتکلیفی
300 کارگر شده است.
او با بیان اینکه
علاوه بر معوقاتی
که از شرکت سولار
مکانیک طلب داریم،شرکت
اسکه ساز نیز سه
ماه حقوق معوقه
به کارگران بدهکار
است افزود: از بهمن
ماه سال گذشته
فقط در دو مرحله
حدود یک میلیون
600 هزار تومان بخش
ازمطالبات کارگران
از سوی کارفرمای
شرکت اسکله ساز
پرداخت شده است.
او در خصوص مطالبات
کارگران آبفا از
شرکت سولار مکانیک
اظهار داشت: در
بین کارگران آبفای
اهواز، کارگرانی
هستند که یک سال
ونیم گذشته حقوقی
نگرفتهاند و هم
اکنون نیز بیمه
تامین اجتماعی
آنان مشکل دارد.
وی بابیان اینکه
هیچ کدام از کارفرمایان
این دو شرکت پیمانکاری
پرداخت معوقات
حقوقی کارگران
اداره آب و فاضلاب
اهواز را بر عهده
نمیگیرند، گفت:
به تازگیپیمانکار
جدید (شرکت اسکله
ساز) بعد از برنده
شدن در مناقصه
اداره آب وفاضلاب
با مشاهده مشکلات
موجود ومطالبات
معوقه کارگران،
فسخ قرار داد کرده
است.
گفتنی است،
۳۰۰ کارگر شرکت
آب وفاضلاب اهواز
به صورت قراردادی
به عنوان موتورچی
و پمپ چی آب در سطح
شهر اهواز فعالیت
میکنند.
کمبود نیرو
اضافه کاری بدون
مزد را به پرستاران
تحمیل کرده است- هر پرستار
به جای 3 تا 4 نفر کار
می کند
به دلیل پایین
بودن دستمزد و
سخت بودن شرایط
کار، بیمارستانهای
خصوصی و دولتی
با مشکل جدی کمبود
نیروی پرستار مواجه
هستند.
به گزارش
28خردادایلنا،در
حال حاضر در بیمارستانها
هر پرستار به جای
3 تا 4 نفر کار می کند
تا این کمبود نیرو
تا حدی جبران شود.
بیمارستان های
خصوصی با حداقل
دستمزد بیشترین
کار را از پرستاران
میکشند، در مقابل
این شرایط، بیمارستانهای
خصوصی اکثر مزایای
مصوب نظام پرستاری
را پرداخت نمی
کنند.
از طرف دیگر هرچند
در بیمارستانهای
دولتی مزایای پرستاران
طبق قانون پرداخت
میشود اما در
این بیمارستانها
نیز چند سال است
جذب نیرو پرستار
متوقف شدهاست.
اگر حتی بیمارستانی
اقدام به جذب نیرو
کند، پرستاران
تازه کار حاضر
به پذیرش حجم بالای
کار نمی شوند و
در نتیجه پرستاران
سابقه دار، مجبور
به پر کردن جای
خالی نیروها از
طریق اضافه کاری
های سنگین می شوند.
باوجود اضافه
کاری پرستاران
به علت کمبود نیرو،
علی رغم این قانون،
در اکثر بیمارستان
های خصوصی شب کاری
پرستاران به جای
سه شیفت، دو شیفت
محسوب می شود.
قانون بهره وری
در این بیمارستانها
اجرا نمی شود. علاوه
بر مشکل شیفت شب،
در ساعت تعویض
شیفتها، کارفرما
از ساعت کار پرستاران
کم می کند و این
درحالی است که
پرستارها ساعات
بین دو شیفت را
هم پوشش می دهند.
در چنین شرایطی
پرستار مجبور است
تا برای جبران
ساعات کار حذف
شده مدت زمان بیشتری
را به انجام اضافه
کاری اختصاص دهد
تا از این طریق
درامد ازدست رفته
به نوعی جبران
شود.
طبق قانون باید
ساعت کاری پرستاران
به خاطر سختی و
زیان آوری کم شود
اما این قانون
نیز در عموم بیمارستانهای
خصوصی به شیوه
معکوس اجرا می
شود چنانچه مدیریت
بیمارستان در مقام
کارفرما از ساعت
کاری همه پرسنل
اعم از بخش درمان،اداری
و نگهبانی نیم
ساعت کم میکند
و در نتیجه تمامی
کارگران به جای
7 ساعت، 6 ساعت و نیم
کار می کنند درحالی
که پرستاران طبق
قانون مشاغل سخت
باید 6 ساعت در روز
کار کنند.
طبق قانون ارتقای
بهره وری، به ازای
هر 4سال کار پرستاران
باید مقداری از
ساعت کاری آنها
کاسته شود اما
این قانون هم در
بیمارستانهای
خصوصی اجرا نمی
شود و ساعت کاری
پرستاران تازه
کار و سابقه دار
یکسان است.
در حال حاضر اکثر
پرستاران شاغل
در بیمارستانها،
زن هستند و بیمارستانها
از این بابت با
مشکل کمبود نیروی
مرد مواجه اند.
علت این است که
پرستاران مرد زیر
بار دستمزد پایین
بیمارستانها
نمی روند و بیشتر
در مطب ها و به صورت
شخصی برای پزشکان
کار می کنند اما
پرستاران زن شرایط
نامساعد شغلی را
می پذیرند.
کمبود پرستار
مرد به حدی است
که در صورت درخواست
پرستاران مرد برای
شغل احتمال به
کار گیری آنها
بسیار بیشتر از
پرستاران زن است.
یک کارگر تاسیساتی
شرکت راه سازان
قم درطبس بر اثر
برق گرفتگی جان
باخت
یک کارگر تاسیساتی
شرکت «راه سازان
قم» در شهرستان
طبس عصر روز گذشته
(چهارشنبه 28 خرداد)
بر اثر برق گرفتگی
جان خود را از دست
داد.
به گزارش29خردادایلنا،«حمزه
پور نعمت تملی»
عصر دیروز هنگام
تعمیر کولر آبی
یکی از ساختمانهای
شرکت راه سازان
قم در طبس دچار
برق گرفتگی شد
و در دم جان باخت.
بر اساس این گزارش،
این حادثه در روستای
«دیگ رستم» از توابع
شهرستان طبس به
وقوع پیوسته و
کارگر جان باخته
25 سال سن داشته است.
مرگ کارگر
چاه کن در عمق چاه
آب
صبح
روز27خرداد در میدان قیام،
خیابان مولوی ،کارگر40
ساله ای در چاه
آب دچار گاز گرفتگی
شد و به عمق 20 متری
آن سقوط کرد و جان
باخت.
مسعود مهدوی افسر
آماده منطقه 5 عملیات
سازمان آتش نشانی
تهران در این باره
گفت: در محل حادثه
کارگران در حال
بررسی چاه آب بودند
که یکی از آنان
بر اثر استنشاق
گاز چاه مسموم
شده و به داخل چاه
سقوط کرد.
وی افزود: آتش نشانان
بی درنگ اقدام
به ایمن سازی محل
کرده و با استفاده
از تجهیزات مخصوص
نجات اقدام به
جستجو و بیرون
کشیدن این کارگر
از عمق 20 متری چاه
کردند.
این افسر آماده
آتش نشانی در ادامه
تصریح کرد: عوامل
اورژانس پس از
انجام معاینات
اولیه، مرگ این
کارگر 40 ساله افغانی
را تایید کرد.
مرگ دلخراش
کارگر سیمان کار
در چاهک آسانسور
روز24خرداد در شهرک راه
آهن، میدان ساحل،
خیابان جوزانی
،کارگر 30 ساله ای
بر اثر 16 طبقه سقوط
در چاهک آسانسور
یک پروژه ساختمانی
21 طبقه در حال ساخت
به طرزی دلخراش
جان باخت.
محمود کبودوند
افسر آماده منطقه
یک عملیات سازمان
آتش نشانی تهران
که در محل حادثه
حضور داشت در این
باره ابراز داشت:
در داخل چاهک آسانسوریک
ساختمان 21 طبقه
در حال احداث برای
اجرای سیمان کاری
دیواره این چاهک،
داربست نصب شده
بود که یکی از کارگران
به هنگام کار ناگهان
از روی داربست
ها و از طبقه نوزدهم
تا طبقه سوم سقوط
کرد و بر روی داربست
ها افتاد.
وی مشخصات این
کارگر را اصغر-م
30 ساله ذکر کرد و
افزود: آتش نشانان
با رعایت کامل
نکات ایمنی و تثبیت
کردن کارگر توانستند
این شخص را از چاهک
خارج کرده و تحویل
عوامل اوژانس دهند
که متاسفانه آنان
پس از انجام معاینات
اولیه، فوت این
کارگر را تائید
و اعلام کردند.
بیست ونهم
خردادماه1393
اخباروگزارشات
کارگری24تا29خرداد1393-1
- اعتراض به
تبعید غیر قانونی
و اعتصاب غذا
- تعقیب قضایی
سعید ترابیان مسئول
روابط عمومی سندیکای
کارگران شرکت واحد
- از کارگران
زندانی و خانواده
های آنان، حمایت
کنیم!
- جعفر عظیم
زاده با قرار کفالت،
از زندان آزاد
شد
- تایید احکام
صادره علیه فعالین
کارگری بوکان در
دادگاه تجدید نظر
استان
- دیدار کارگران
سنندج با جعفر
عظیم زاده
- درود بر همبستگی
کارگری – جعفر عظیم
زاده
- همزمان با
جلسه هیات حل اختلاف،
کارگران فولاد
زاگرس دست به تجمع در مقابل
اداره کار شهرستان
قروه زدند
- ادامه اعتصاب
کارگران در بافق
و ضرورت ایجاد
تشکل معدن چیان
- اخراج کارگران
شرکت اشکان سازه
غرب
- سقوط یک کارگر
از ارتفاع
اعتراض به
تبعید غیر قانونی
و اعتصاب غذا
از : رضا شهابی زکریا
به : آقای دکتر عباس
جعفری دولت آبادی
موضوع : اعتراض
به تبعید غیر قانونی
و اعتصاب غذا
آقای دکتر عباس
جعفری دولت آبادی
دادستان استان
تهران
با سلام :
احتراما” معروض
می دارد : اینجانب
رضا شهابی زکریا
فرزند علی، شغل
راننده و عضو هیات
مدیره و مسئول
مالی سندیکای کارگران
شرکت واحد بطور
غیر قانونی و در
نقض آشکار قوانین
جهانی از جمله
مقاوله نامه های
۹۸،۸۷ سازمان جهانی
کار مورد تایید
و عضویت ایران
در آزادی کارگران
برای ایجاد تشکل
های مستقل و حق
انتخاب و اعتصاب
بعنوان تنها ضامن
تحقق مطالبات کارگری
، محکوم به شش سال
حبس تعزیری ، پنج
سال محرومیت از
هر گونه فعالیت
سندیکایی و غیره
و هفت میلیون و
پانصد هزار تومان
جریمه نقدی بنا
به گزارشات و اتهامات
واهی و ساخته و
پرداخته بازجویان
در شعبه ۱۵ دادگاه
انقلاب به حکم
شفارشی نا عادلانه
به ریاست قاضی
صلواتی محکوم شده
ام.
آقای دادستان :
من بارها وضعیت
و فشارهایی که
از زمان دستگیری
و برخورد بازجویان
و زندانبانان در
طول باز داشت و
زندان بر من وارد
شده ، طی نامه های
سرگشاده خدمت ریاست
قوه قضائیه و شما
اعلام کرده ام
و نیاز به تکرار
نیست ، ولی جهت
یاد آوری به گوشه
ای از خطاها
و فشارهای روحی
و روانی که بر من
و خانواده ام در
طول این مدت وارد
شده به صورت گذارا
اشاره می کنم :
من بعنوان راننده
و عضو سندیکا،
بدلیل فعالیت سندیکایی
و دفاع از حقوق
حقه همکارانم در
شرکت واحد بنا
به مسئولیتی که
همکارانم با حضور
در مجمع عمومی
و انتخابات سندیکا
، با رای خودشان
به گردن من گذاشته
بودند، وظیفه داشتم
از همکارانم چه
در عرصه صنفی ،
ایمنی و بهداشت
کار و غیره و چه
در عرصه حقوقی
از جمله بعنوان
نماینده حقوقی
با وکالت محضری
رانندگان اجرابی
در ادارات کار
استان تهران از
آنها دفاع و این
کار را با تلاش
و کوشش خستگی ناپذیر
در کنار سایر همکارانم
در سندیکا در جهت
منافع صنفی و رسیدن
به یک زندگی شرافتمندانه
و انسانی و با رعایت
موارد قانونی انجام
دادم ، که حاصل
آن بازگشت بکار
اکثر اعضای اخراجی
سندیکا و غیره
در شرکت واحد و
بهبود حداقلی دستمزد
و مزایای همکاران
بود.
گویا این فعالیت
ها و پیگیریها
به مذاق مسئولان
شرکت واحد و برخی
دیگر خوش نیامده
و در نهایت در
۲۲ خرداد ۱۳۸۹
در کمال نا باوری
و غیر منتظره در
حین کار و در حضور
مسافران و شهروندان
تهرانی در خیابان
به اتهام سارق
مسلح دستگیر و
بعد از تفتیش منزل
وبا ایجاد رعب
و وحشت طوری که
دختر و پسر خرد
سالم به شدت گریه
می کردند و همسرم
شوکه شده بود ،
ماموران لباس شخصی
با بردن دست نوشته
ها و مطالب سندیکایی
با تهدید و فشار
روحی و روانی همراه
با توهین ، ضرب
و شتم من را به بند
۲۰۹ اوین منتقل
کردند و در طول
۱۹ ماه بازداشت
انفرادی ، تحت
شدیدترین فشار
های روحی و جسمی
قرار داشتم که
حاصل آن بی حسی
سمت چپ بدن و جراحی
گردن و در حال حاضر
درد شدیدی در کمر
و بیرون زدگی دیسک
های کمر، بی حسی
پای چپ ، فشار خون
بالا و خون ریزی
پی در پی بینی ،
ناراحتی کبد و
معده و سردرد های
ممتد می باشد.
در همین راستا
فشار های روحی
و روانی به همسر
و فرزندانم وارد
شده ، طوری که فرزندانم
مدتها گوشه گیر
و افسرده و دچار
افت تحصیلی شده
بودند، همسرم بارسنگین
خانواده را به
دوش گرفته بود
و در نبود من بقول
معروف هم پدری
می کرد و هم مادری
و در صدد فراهم
کردن نیاز های
معیشتی و تحصیلی
آنها و تهیه اجاره
بها ء منزل و هزینه
بهداشت و درمان
و پوشاک و غیره
و از طرفی ماهانه
مبلغی پول برای
هزینه های اینجانب
در زندان ، تلاش
می کرد ، که بنوبه
خود فشار را دو
چندان می کرد،
ولی با کار در منزل
و تهیه ترشی با
همراهی و همکاری
و کمک همکارانم
و فعالین کارگری
با شرف جنبش کارگری
و سایر دوستان
مردمی و آزادیخواه
، این مشکلات به
حداقل رسیده بود
، ولی متاسفانه
بعد از گذشت چهار
سال و در شرایط
ناباورانه و غیر
منتظره آن هم در
زمان امتحانات
فرزندانم که باعث
به هم ریختگی روحی
و روانی آنها شد
و در استانه پنجمین
سال حبس آن هم بی
دلیل ، و غیر قانونی
و قانون شکنانه
و خود سرانه و بدون
اطلاع قبلی و بدون
هیچ توضیحی با
شرایط جسمی که
دارم ( پرونده پزشکی
گویایی همه چیز
می باشد) به زندان
رجایی شهر تعبید
شدم که باعث وارد
شدن استرس و نگرانی
به خانواده ، همکاران
و دوستان شده است.)
لازم به ذکر است
تبعید گاه رجایی
شهر فاقد کوچکترین
امکانات مرسوم
در دیگر زندانها
می باشد از جمله
در فضای تنگ و خفقان
آور زندگی در سلولهای
انفرادی 4متر و
70 سانتیمتری به
جای ۱۲- ۱۵ متری
قانونی برای ۲
تا ۳ نفر با پنجره
های ۳۰ سانتیمتری
با سه لایه ی ورق
و توری اهن که جریان
هوا راکد
بوده و نفس ها به
هم می خورد ، هواخوری
2:30 تا ۳ ساعته به جای
صبح تا غروب ، نبود
امکانات تفریحی
، ورزشی مانند
باشگاه ورزشی ،
کتابخانه برای
زندانیان سیاسی
– عقیدتی ، نبود
بهداشت و رژه رفتن
سوسک و موش ، کیفیت
بسیار پایین درمان
و فاقد امکانات
لازم از جمله فیزیوتراپی
و پزشک متخصص ،
و همچنین نبود
تغذیه مناسب و
دیگر موارد که
از استاندارد آیین
نامه سازمان زندانها
بسیار دور می باشد
واز طرفی در نبود
نان آوران خانواده
و قطع حقوق و مستمری
انها که خانواده
ها با مشکلات اقتصادی
و کمبودهای فراوان
مواجه هستند ،
تبعید گاه رجایی شهر
بعلت دوری ، هزینه
های سنگینی بر
انها وارد کرده
و بدین علت بجای
ملاقات هفتگی مجبور
به دو هفته تا یک
ماه ملاقات شوند
که خطرات ناشی
از تصادفات و قطع
ارتباط مادران
با بچه ها در خانه
، مزید بر علت است.
اقای دادستان :
اینجانب رضا شهابی
زکریا راننده و
عضو سندیکای شرکت
واحد با توجه به
توضیحات بالا و
رفتار غیر مسئولانه
و غیر قانونی نسبت
به من وبا توجه
به شرایط جسمی
و بیماری و در اعتراض
به تبعید غیر قانونی
و همچنین تهدید
به تشکیل پرونده
مجدد و از طرف بازجو
از ۱۱/۳/۱۳۹۳ روزی
که به رجایی شهر
تبعید شدم ، تنها
سرمایه ام را که
سلامتی می باشد
در معرض خطر گذاشتم
و برای اثبات حقانیتم
و رسیدن صدای مظلومیتم
به گوش مسئولان
و مردم ازادیخواه
و نهادهای بین
المللی دست به
اعتصاب غذا زدم
و امروز ۱۴ مین
روز اعتصاب غذایم
می باشد و خواسته
های خود را بدین
شرح مطرح می کنم
:
۱- بازگشت
به محل قبلی زندان
اوین بند ۳۵۰
۲- مرخصی
استعلاجی جهت درمان
و عمل جراحی دیسک
کمر ( به دور از استرس
و بگیر و ببند و
حضور ماموران زندان
که باعث ایجاد
رعب و وحشت و مزاحمت
و ناراضتی به مراجعه
کنندگان و کادر
بیمارستانی و تیم
پزشکی از جمله
پزشک و پرستارو
غیره )
۳- اجرای
ماده ۱۳۴ قانون
جدید مجازات اسلامی
( قانون تجمیع)
۴- اجرای
قانون آزادی مشروط.
با سپاس مددجو
رضا شهابی
بند ۴ سالن ۱۲
۲۴/۳/۱۳۹۳
بازانتشار از
کمیته دفاع از
رضا شهابی - 28 خرداد
1393
شماره تلفن سخنگوی
کمیته دفاع از
رضا شهابی، آقای
محمود صالحی :
٠٩٣۵٧٣۵٣۴١٢
تعقیب قضایی
سعید ترابیان مسئول
روابط عمومی سندیکای
کارگران شرکت واحد
ساعاتی پس از دستگیری
اعضای اتحادیه
آزاد کارگران ایران
در شامگاه دهم
اردیبهشت ماه مامورین
با در دست داشتن
احکام مربوط به
بازداشت سعید ترابیان
مسئول روابط عمومی
سندیکای کارگران
شرکت واحد به دلیل
عدم حضور ایشان
در منزل پس از بازرسی
برخی از لوازم
شخصی از جمله کامپیوتر
و گوشی تلفن و… را
با خود بردند
در طی روزهای گذشته،
حکم جلب وثیقه
مرخصی زندان آقای
سعید ترابیان در
رابطه با بازداشت
سال هشتاد ونه
نیز صادر شده است
ونامبرده باید
جهت رسیدگی به
پرونده خود را
را به دادسرا و
قاضی ناظر زندان
معرفی کند.
آقای سعید ترابیان
که در اعتراضات
صنفی کارگران شرکت
واحد اتوبوسرانی
تهران در سال 84 بازداشت
و پس ازآن از کار
اخراج شده بودند
، با پیگیریهای
مستمر در نهایت
موفق شدند همراه
با دیگر کارگران
اخراجی سندیکا،
در سال 88 حکم بازگشت
به کار خود را دریافت
کرده و در شرکت
واحد مشغول به
کار شوند.
سعید ترابیان
در سال 89 مجددا از
سوی نیروهای امنیتی
و در منزل بازداشت
شدند و پس از حدود
2 ماه بازداشت موقت
از زندان آزاد
شدند ، در نهایت
در دادگاه انقلاب
به زندان محکوم
شد. ایشان با قرار
کفالت و وثیقه
بعد از مدتی بازداشت
دوران مرخصی زندان
خود را می گذراندند.
قابل ذکر است آقای
سعید ترابیان همچون
دیگر فعالین کارگری،
به دلیل پیگیری
مطالبات کارگران
همواره از سوی
ماموران امنیتی
مورد تهدید و ارعاب
قرار داشته و دارند .
سندیکای کارگران
شرکت واحد اتوبوسرانی
تهران و حومه ضمن
محکوم کردن تعقیب
قضایی آقای سعید
ترابیان خواستار
آزادی همه کارگران
زندانی و رفع تعقیب
برایهمه کارگران
حق طلب می باشد.
با امید به گسترش
صلح و عدالت در
همه جهان
سندیکای کارگران
شرکت واحداتوبوسرانی
تهران و حومه
خرداد 93
از کارگران
زندانی و خانواده
های آنان، حمایت
کنیم!
کارگران، تشکل
ها ونهادهای کارگری،
مردم آزادیخواه
و عدالت طلب!
افکار عمومی در
ایران وجهان و
همه آنان که به
نحوی از انحاء
دستی بر آتش دارند
امروزه دیگر خوب
می دانند که کارگران
ایران در طول نزدیک
به چهار دهه ی گذشته
وبه ویژه دهه اخیر
آن، برای به دست
آوردن خواستها
ومطالبات بر حق
خود، از جمله ایجاد
تشکلهای مستقل
و متکی به خود کارگران
، متحمل چه مرارت
هایی شده و چه مشکلات
و رنج هایی را تحمل
کرده اند.
کارگران آگاه
و وجدان های بیدار
و عدالت طلب جامعه
همچنین شاهد بوده
اند که طی این سال
ها، عوامل سرمایه،
چگونه با تشدید
فشار و سرکوب و
ایجاد فضایی امنیتی
و پلیسی و در این
راستا تهدید، احضار،
بازداشت و زندانی
کردن کارگران پیشرو،
فعالین کارگری
و فعالان دیگر
جنبش های اجتماعی،
سعی در مرعوب کردن
کارگران و مردم
به جان آمده نموده
و در جهت متوقف
کردن طبقه کارگر
از پیگیری خواست
ها و مطالبات برحقشان
در عرصه های مختلف،
چه فشارهایی را
به این طبقه و پیشروان
و فعالان آن تحمیل
نموده و چه ستم
و سرکوبی را در
حق آنان روا داشته
است. تا آن جا که
به دفعات کارگران،
فعالین و اعضای
تشکلهای مستقل
کارگری را به بهانه
هایی از قبیل"تبلیغ
علیه نظام"، "اقدام
علیه امنیت ملی"،
"تجمع به قصد تبانی"
و ترفندهایی از
این دست، به دادگاه
ها و محاکم قضایی
ِ حامی سرمایه
کشانده و به حبس
ها و زندان های
طولانی مدت محکوم
نموده است.
اما در کنار و موازی
با این قبیل فشارها
و سرکوب ها، تاریخ
جنبش کارگری، خود،
گواه این حقیقت
نیز بوده و هست
که این گونه سرکوب
ها و اِعمال فشارها
هیچگاه نتوانسته
است کارگران و
فعالان راه رهایی
این طبقه از منجلاب
سرمایه را از تلاش
و مبارزه برای
پیگیری خواست و
مطالبات مسلم شان
در راستای دستیابی
به یک زندگی انسانی
و برابر باز داشته
و از ادامه راه
منصرف نماید. اگر
چه فشار و سرکوب
و زندان صاحبان
سرمایه و عوامل
آن ها همواره بدرقه
راه شان بوده و
هیچگاه این کارگران
و فعالان کارگری
را رها نکرده است.
یکی از تشکلهای
مستقلی که اعضای
ان بارها و بارها
مورد بی حرمتی
وضرب وشتم و بازداشت
وزندان قرار گرفته
اند، کمیته هماهنگی
برای کمک به ایجاد
تشکلهای کارگری
بوده است که در
طول نزدیک به 8 سال
فعالیت علنی خود،
به دفعات مورد
تهاجم وسرکوب سرمایه
و عوامل آن قرار
داشته و پیوسته
تحت فشار و تهدید
بوده است. تا آن
جا که هم اکنون
نیز تعدادی از
اعضا و فعالان
آن در شهرهای بوکان،
مهاباد، سنندج
و کامیاران به
نامهای حسن رسول
نژاد،جمال میناشیری،
هادی تنومند، قاسم
مصطفی پور، ابراهیم
مصطفی پور، محمد
کریمی، محمد مولانایی،
واحد سیده، یوسف
ابخراباد، غالب
حسینی و افشین
ندیمی به حبسهای
6 ماه تا 5/3 سال محکوم
شده، در زندان
بسر می برند و یا در معرض دستگیری
و اجرای حکم زندان
قرار دارند.
با این همه، اعضا
و فعالین این "کمیته"
به شهادت عملکرد
تمامی سال های
فعالیت آن، هیچگاه
مرعوب این فشارها
و تضییقات نشده
و به سهم خود، همواره
از خواست ها، مطالبات
و اهداف کارگران
به مثابه یک طبقه،
دفاع نموده و در
کنار کارگران،
به سهم خویش برای
به کرسی نشاندن
آن خواست ها و مطالبات
تلاش و فعالیت
کرده است.
این "کمیته"همچنین
در نظر دارد تا
در شرایط موجود
بنا به درخواست
خود این کارگران
و خانواده های
آنان، با ایجاد
یک "کمیته دفاع"
و از این طریق،
یاری جستن از تمامی
کارگران و انسان
های آزادیخواه
و برابری طلب جامعه،
پیگیری های خود
را در راستای حمایت
های گسترده تر
و جدی تر ازاین
عزیزان و در کل
کارگران و فعالان
کارگری زندانی،
گسترش داده و به
شکل همه جانبه
تری به دفاع از
این عزیزان و خانواده
های آنان بپردازد.
کمیته هماهنگی
برای کمک به ایجاد
تشکلهای کارگری
خرداد 1393
جعفر عظیم
زاده با قرار کفالت،
از زندان آزاد
شد
پس ازگذشت 46 روز از دستگیری
وبازداشت غیرقانونی
جعفرعظیم زاده
رئیس هیئت مدیره
اتحادیه آزادکارگران
ایران واز هماهنگ
کنندگان طومار40
هزارنفری اعتراض
به سطح دستمزد
ومعیشت کارگران
و از شاکیان اصلی
پرونده اختلاس
درسازمان تامین
اجتماعی ، پس اعلام
مقامات قضائی به
خانواده مبنی بر
احتمال آزادی ایشان
در قبال وثیقه
و تلاش خانواده
در تهیه آن و مراجعه
به زندان اوین
ازاول صبح امروزشنبه
24/3/1393 ، بالاخره ایشان
در ساعت 5 بعد ازظهر
با قرار کفالت،
درمیان استقبال
وشادمانی دوستان
،همکاران واعضای
خانواده و بستگان
از زندان اوین
آزاد شد.
جعفرعظیم
زاده مانند سایر
کارگران معترض باهربهانه
ای که بازداشت
شده باشد، درحقیقت
امر، بدلیل تلاش
ومبارزه برای دفاع
ازبهبود سطح معیشت
کارگران وارتقاء
کیفیت زندگی آنان
، درمقابله با
دست اندازی وتعرض
سرمایه داران ومراکزقدرت
حامی آنها، بازداشت
وروانه زندان شده
بود. وعملا" به
لحاظ قانونی هیچ
کیفرخواستی علیه
وی قابل تنظیم
نیست.
اتحادیه آزاد
کارگران ایران
آزادی جعفر عظیم
زاده را به تمام
کارگران و خانواده
ایشان تبریک میگوید
و مصرانه خواستار
آزادی بی قید و
شرط تمامی کارگران
زندانی
میباشد و از تمامی
تشکلات کارگری
در داخل و خارج
جهت تلاشهایشان
برای آزادی کارگران
زندانی کمال تشکر
را دارد
اتحادیه آزاد
کارگران ایران
24 خرداد 93
تایید احکام
صادره علیه فعالین
کارگری بوکان در
دادگاه تجدید نظر
استان
به گزارش رسیده
دادگاه تجدید نظر
استان کردستان
احکام صادره در
دادگاه بدوی در
رابطه با 5 فعال
کارگری شهر بوکان
را تایید کرد. بر
اساس این حکم جمال
مینا شیری و هادی
تنومند هر کدام
به سه سال و نیم
حبس تعزیری و همچنین
قاسم مصطفی پور،
ابراهیم مصطفی
پور ومحمد کریمی
هر یک به 2 سال حبس
تعزیری محکوم شدند.
لازم به ذکر است
که این فعالین
در تاریخ 29 آذر 91 به
دلیل شرکت در مجمع
عمومی کمیته هماهنگی
بازداشت شده بودند
و پس از طی 43 روز بازداشت
با قرار وثیقه
30 میلیونی از زندان
آزاد شدند.
کمیته هماهنگی
برای کمک به ایجاد
تشکل های کارگری
ضمن محکوم کردن
احکام صادره علیه
جمال میناشیری،
هادی تنومند، قاسم
مصطفی پور، ابراهیم
مصطفی پور و محمد
کریمی خواهان شکسته
شدن این احکام
و آزادی و بی قید
و شرط همه کارگران
زندانی و زندانیان
سیاسی می باشد.
کمیته ی هماهنگی
برای کمک به ایجاد
تشکل های کارگری
24 خرداد 1393
دیدار کارگران
سنندج با جعفر
عظیم زاده
اتحادیه آزاد
کارگران ایران
: صبح امروز یکشنبه
25 خرداد 93 تعداد12
نفر از کارگران
و اعضای اتحادیه
آزاد کارگران ایران
به نمایندگی از
سوی کارگران شاهو،نساجی
کردستان و پرریس
و فعالین کارگری
شهر سنندج با عزیمت
به تهران با جعفر
عظیم زاده که عصر
دیروز از
زندان آزاد شده
بود دیدار کردند
در این دیدار گرم
و صمیمانه جعفر
عظیم زاده و پروین
محمدی و شاپور
احسانی راد هر
کدام با ارائه
گزارشی در مورد
فعالیتهای اتحادیه
به مناسبت اول
ماه مه در تهران
و بازداشتهای صورت
گرفته وبر تداوم
پرشور فعالیتهای
اتحادیه آزاد کارگران
ایران تاکید گذاشتند
اتحادیه آزاد
کارگران ایران
25 خرداد 93
درود بر همبستگی
کارگری – جعفر عظیم
زاده
ما کارگران امروز
در جهانی برای
بهبود شرایط زندگی
مان و پایان دادن
به ستم طبقاتی
پیکار میکنیم که
زندانی کردن هر
کارگر معترضی صحنه
های پرشوری از
همبستگی کارگری
را رقم میزند. این
مایه مباهات و
یکی از درخشان
ترین عرصه های
ابراز وجود طبقه
کارگر در ابعادی
جهانی است. من نیز
همچون دیگر هم
طبقه ای هایم جزئی
از این همبستگی
پرشور کارگری هستم
و بدینوسیله دست
یکایک شخصیتها،
نهادها، سازمانها
و تشکلهای کارگری
را که در نقاط مختلف
دنیا در کارزارهای
حمایت از کارگران
زندانی در ایران
(منجمله اینجانب)
شرکت کرده اند
صمیمانه می فشارم
و از همه آنان و
دوستان عزیزم در
سندیکای کارگران
شرکت واحد تهران،
سندیکای کارگران
نیشکرهفت تپه،
کمیته هماهنگی
برای کمک به ایجاد
تشکلهای کارگری،
کمیته پیگیری ایجاد
تشکلهای کارگری
و اتحادیه آزاد
کارگران ایران
که از نزدیک در
کنار خانواده ام
بودند و کارگران
کارخانه های مختلف و دیگر تشکلها
و نهادهای کارگری
که از طریق بیانیه
ها، پیامها و تماسهای
تلفنی آنان را
تنها نگذاشتند
صمیمانه قدردانی
میکنم و از همینجا
با اعتراض به وضعیتی
که برای بهنام
ابراهیم زاده و
رضا شهابی پدید
آورده اند با این
عزیزان اعلام همبستگی
میکنم و خواهان
آزادی فوری و بی
قید و شرط کلیه
کارگران دربند
و انسانهای شریف
و آزادیخواه از
زندانهای سراسر
کشور هستم.
جعفر عظیم زاده
– عضو هیات مدیره
اتحادیه آزاد کارگران
ایران – 25 خرداد
1393
همزمان با
جلسه هیات حل اختلاف،
کارگران فولاد
زاگرس دست به تجمع در مقابل
اداره کار شهرستان
قروه زدند
اتحادیه آزاد
کارگران ایران:
بدنبال صدور رای
ابقا بکار کارگران
فولاد زاگرس از
سوی هیاتهای تشخیص
و حل اختلاف اداره
کار شهرستان قروه
در سال گذشته،
مدیریت این شرکت
تلاش کرد با عدم
تمکین به این آرا
و سر دواندن کارگران
آنان را وادار
به ترک کار و وصل
شدن به بیمه بیکاری
کند اما با مشاهده
مقاومت این کارگران،
مدیریت شرکت در آخرین
روزهای سال گذشته
طی دسیسه
ای با هدف دور زدن
آرا صادره مراجع
قانونی، شرکت را منحل
اعلام کرد که این
امر با تجمعات
اعتراضی کارگران
و طرح شکایت از
سوی آنان در هیات
تشخیص اداره کار
شهرستان قروه مواجه
شد. کارگران فولاد
زاگرس در طول این
اعتراضات همچنین
خواهان پرداخت
کلیه معوقات خود
از سوی کارفرما
شدند.
بنا بر گزارشهای
رسیده به اتحادیه
آزاد کارگران ایران،
بدنبال شکایت کارگران
فولاد زاگرس هیات
تشخیص اداره کار
شهرستان قروه روز
28 اردیبهشت با ملزم
کردن کارفرما به
پرداخت کلیه معوقات
کارگران و تایید
انحلال شرکت، رای
به اخراج و قطع
رابطه کاری آنان با شرکت
فولاد زاگرس داد
که با اعتراض شدید
کارگران مواجه شد
و آنان در روز 29 اردیبهشت
دست به راهپیمائی
در سطح شهر سنندج
زدند و خواهان
پرداخت کلیه معوقات
خود و بازگشت بکار
شدند. بدنبال این
اعتراض قاطعانه
و دیگر اعتراضاتی
که کارگران فولاد
زاگرس مبادرت به
آن کردند، کارفرمای
این شرکت مجبور
به پرداخت کلیه
معوقات کارگران
در روز 22 خرداد شد
و مسئله انحلال
شرکت و اخراج کارگران
بر اساس شکایتی
که آنان به هیات
حل اختلاف اداره
کار شهرستان قروه
کرده بودند ظهر
امروز 28 خرداد ماه
در این هیات مورد
رسیدگی قرار گرفت.
بنا بر این گزارش،
در این جلسه که
توام با حضور مامورین
امنیتی در محل
اداره کار و تجمع
کارگران در مقابل
اداره کار شهرستان
بود این مامورین
ابتدا تلاش کردند
با وارد کردن اتهامات
واهی به جعفر عظیم
زاده که به عنوان
نماینده کارگران
همراه با دیگر
نماینده های آنان
در آنجا حضور پیدا
کرده بود مانع
شرکت وی در جلسه
هیات حل اختلاف
شوند که با مقاومت
وی، بویژه مقاومت
قاطعانه کارگران
مواجه شدند و نهایتا
جلسه هیات حل اختلاف
با حضور وی و دیگر نماینده
های کارگران برگزار
شد. در این جلسه
نماینده های کارگران
با تاکید بر تلاش
کارفرما برای اخراج
کارگران که در
طول یکسال گذشته
به انحا مختلف
ادامه داشت، انحلال
شرکت را حربه ای
از سوی کارفرما
برای دور زدن آرا
مراجع قانونی با هدف دستیابی
به اخراج کارگران
اعلام کردند و
با استناد به دلایل
و مستندات قانونی،
خواهان رسیدگی
به تخلفات آشکار
کارفرما در مورد
انحلال شرکت و
بازگشت بکار کارگران
شدند.
اتحادیه آزاد
کارگران ایران
- 28 خرداد ماه 1393
ادامه اعتصاب
کارگران در بافق
و ضرورت ایجاد
تشکل معدن چیان
اعتصاب بیش از
5 هزار کارگر و مهندس
شرکت سنگ آهن مرکزی
شهرستان بافق در
استان یزد هم چنان
ادامه دارد و بر
اساس خبرها، بیست
و سومین روز خود
را پشت سر گذاشت.
مهم ترین خواست
کارگران اعتصابی،
جلوگیری از خصوصی
سازی این معدن
است و به نظر می
رسد مقام های دولتی
تاکنون هیچ اقدامی
در این زمینه در
دستور کار ندارند.
ما به عنوان جمعی
از کارگران و فعالین
کارگری که در کمیته
هماهنگی برای کمک
به ایجاد تشکل
های کارگری متشکل
شده ایم، هفته
گذشته در بیانیه
ای با حمایت از
کارگران بافق و
خواسته های آنها،
خواستار پشتیبانی
دیگر کارگران ایران
از این اعتصاب
شدیم. اما در اینجا
می خواهیم به یک
نکته مهم و کلیدی
که همواره روی
آن تاکید داشته
ایم، یعنی مبارزه
برای ایجاد تشکل
مستقل کارگران
بپردازیم. به باور
ما کارگران فقط
باید به نیروی
خود تکیه داشته
باشند و تشکل خودساخته
را نیر می توانند
به اراده و قدرت
خود ایجاد کنند.
تشکل مستقل کارگری
آن حلقه مفقوده
ای در جنبش اعتراضی
کارگران است که
ما بارها از ضرورت
ایجاد آن سخن گفته
ایم.
در سال های اخیر
شرایط سخت و طاقت
فرسای کار در معادن،
بی حقوقی و دستمزد
پایین کارگران
و انفجارهای مرگ
بار معدن و هم چنین
رشد اعتراض های
کارگری در این
بخش، ایجاد تشکل
سراسری معدن چیان
را به یک ضرورت
عینی و واقعی تبدیل
کرده است. امروزه
کارگران معدن چی
در بیشتر کشورهای
دنیا با مبارزه
و نیروی خود تواسته
اند تشکل خود را
ایجاد کنند و به
حاکمان سرمایه
داری تحمیل نمایند.
کارگران اعتصابی
معدن بافق نیز
می توانند در درون
همین اعتراض جاری،
قدم های بزرگی
را برای ایجاد
تشکل کارگران معدن
و سراسری کردن
آن بردارند.
تشکل کارگری را
می توان از همین
مجامع عمومی که
در درون اعتراض
و اعتصاب های جاری
کارگران تشکیل
می شود، پایه ریزی
کرد. ایجاد تشکل
کارگران معدن،
یک ضرورت عاجل
است و می تواند
نقش تعیین کننده
ای در پیشبرد خواسته
ها و مطالبات این
بخش از طبقه کارگر
داشته باشد. ما
از همه کارگران
معدن بافق می خواهیم
که به نیروی اراده
و آگاهی خود، متشکل
شوند. رمز موفقیت
کارگران در اتحاد
و تشکل آنهاست.
کمیته هماهنگی
برای کمک به ایجاد
تشکل های کارگری
– 20 / 3 / 1393
اخراج کارگران
شرکت اشکان سازه
غرب
اتحادیه آزاد
کارگران ایران
: طبق اخبار رسیده
به اتحادیه آزاد
کارگران ایران
در فروردین ماه
93 تعداد 8 نفر از کارگران
شرکت اشکان سازه
غرب اخراج شدند
این کارگران در
مرخه 23/3/93 در اداره
کار شهرستان دهگلان
در هیئت تشخیص
جهت رسیدگی به
شکایت طرح شده
جلسهایی برگزار
شد
لازم به توضیح
است کارگران قراردادی
در فروردین ماه
93 قرارداد کاری
از طرف کارفرما
با کارگران منعقد
نشد و کارفرما
تمدید قرارداد
را مشروط به این
نموده بود که کارگران
هر اندازه کارفرما
صلاح بداند دستمزد
دریافت کنند و
یا تا هر میزانی
که کارفرما مایل
باشد باید در ساعات
اضافه کاری در
شرکت مشغول به
کار باشند ولی
این موارد از طرف
کارگران مورد اعتراض
قرار گرفت و به
همین دلیل کارفرما
از ادامه ی کار
این کارگران جلوگیری
به عمل آورد
در ضمن این کارگران بابت ساعات
اضافه کاری و حق
شیفت کاری و پرداخت
بیمه های معوقه
و مانده مرخصی
و... سال 90 و 92 از کارفرما
طلب کار میباشند
اتحادیه آزاد
کارگران ایران
25 خرداد 93
سقوط یک کارگر
از ارتفاع
اتحادیه آزاد
کارگران ایران
: بنا به گزارش رسیده،
روز جمعه 23/3/1393 کارگری
به نام جهانبخش
مرادی اهل شهرستان
ایذه که برای شرکت
سینا صنعت در پتروشیمی
سنندج کار می کرد
، هنگام کار از
ارتفاع 9 متری سقوط
کرده و به شدت از
ناحیه کمر آسیب
دیده است. همچنین
هفته گذشته برادر
همین کارگر نیز
از ارتفاع سقوط
کرده و هم اکنون
در خانه در حال
استراحت است.گفته
می شود به علت نبودن
آمبولانس و دیگر
امکانات پزشکی
در محل کار، کارگر
مسدوم را با ماشین
جمع آوری زباله
به بیمارستان منتقل
نموده اند این
کارگر به علت وخیم
بودن وضعیتش به
تهران اعزام شده
است.این گزارش
همچنین می افزاید
که شرکت هیچ گونه
حق عیدی و پاداشی
به کارگران نمی
پردازد
اتحادیه آزاد
کارگران ایران
27 خرداد 93
بیست ونهم
خردادماه1393